Σε Έναν Άγνωστο Θεό (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου 

Περίληψη: Η λατρεία του Στάινμπεκ προς τη φύση τον οδηγεί σε έναν άκρατο πανθεϊσμό. Έχει τη γνώμη ότι η φύση είναι ο θεός των θεών. Και δίνει πειστικά και γοητευτικά την άποψη του συμπαρασύροντας τον αναγνώστη και κρατώντας τον δέσμιο των περιπετειών των ηρώων του. Ο μυθοπλάστης Στάινμπεκ, με το μυθιστόρημα του "Σε έναν άγνωστο θεό", βρίσκεται στην αποθέωσή του. Και ο ήρωας του Τζόζεφ Γουέην είναι ο πιο γοητευτικός άνθρωπος που μας έδωσε η πένα του συγγραφέα, θα ειπωθεί για τον Τζότζεφ: "Δεν ξέρω αν υπάρχουν άνθρωποι που γεννήθηκαν πέρα και έξω από την ανθρωπότητα ή αν μερικοί άνθρωποι είναι τόσο ανθρώπινοι που να κάνουν τους άλλους να μη μοιάζουν αληθινοί...".

Συγγραφέας: Τζων Στάινμπεκ

Βαθμολογία: 4/5 

Κυκλοφορεί από τις από τις Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος.

   Το "Σε Έναν Άγνωστο Θεό" είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με κεντρικό ήρωα τον Τζόζεφ Γουέην. Ο συγγραφέας, Τζων Στάινμπεκ, μέσα από την αφήγηση της καθημερινής αγροτικής ζωής πραγματεύεται το θέμα της πίστης σε κάποιον Θεό.

   Η ιστορία του βιβλίου από μόνη της δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Τα βαθύτερα όμως, νοήματα που πηγάζουν από αυτήν, είναι που κερδίζουν την προσοχή και το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Παράλληλα, οι πολύ καλές περιγραφές και οι καλογραμμένοι διάλογοι κάνουν απολαυστική την αναγνωστική εμπειρία. Στην ουσία αναδεικνύεται η φύση και το πόσο πολύτιμη είναι για τον άνθρωπο.

   Ο Τζόζεφ  παρουσιάζεται ως ένας άνθρωπος που νοιάζεται για την οικογένειά του και τους συνανθρώπους του, και πασχίζει καθημερινά για να τα βγάλει πέρα. Η αγάπη του για τη φύση γίνεται φανερή από την "εμμονή" του με ένα δέντρο, το οποίο θεωρεί πολύ σημαντικό γι' αυτόν. Παρότι δέχεται κάποια σχόλια για την προσοχή που δείχνει σε αυτό το δέντρο, δε σταματά να το φροντίζει, καθώς θεωρεί ότι είναι ένας τρόπος για να δείξει την πίστη του στον δικό του θεό, την φύση.

   Γενικά, το "Σε Έναν Άγνωστο Θεό" είναι ένα μυθιστόρημα που κρύβει μηνύματα πίσω από την ιστορία του. Σίγουρα αξίζει να διαβαστεί.

Ο Ήλιος του Μεσονυκτίου (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΣΟ ΦΥΣΙΚΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΩ ΤΗΝ ΜΠΕΛΑ. Θα ήταν τόσο φυσικό σαν μια ελεύθερη πτώση: αβίαστο. Το να μην επιτρέπω στον εαυτό μου να την ερωτευτεί ήταν το ακριβώς αντίθετο της πτώσης: ήταν σαν να σκαρφαλώνω σε έναν γκρεμό, βάζοντας το ένα χέρι μετά το άλλο με κόπο, μια πράξη τόσο εξουθενωτική λες και είχα μόνο τη δύναμη ενός θνητού.

Συγγραφέας: Stephenie Meyer

Βαθμολογία: 3/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Ψυχογιός για το αντίτυπο.* 

   "Ο Ήλιος του Μεσονυκτίου" είναι ένα νεανικό βιβλίο φαντασίας και ανήκει στη σειρά βιβλίων της Stephenie Meyer  με τίτλο "Το έπος του Λυκόφωτος". Ουσιαστικά διαβάζουμε το πρώτο μέρος της σειράς, το "Λυκόφως", από την οπτική του Έντουαρντ και όχι της Μπέλα.

    Η ιστορία ξεκινά και ολοκληρώνεται με το ίδιο τρόπο που συμβαίνει και στο "Λυκόφως", με τη διαφορά ότι η πλοκή κινείται με πιο αργούς ρυθμούς. Το καινούριο που έχει να προσφέρει το βιβλίο είναι να εξηγήσει τι ήταν αυτό που έκανε τον Έντουαρντ να "κολλήσει" με τη Μπέλα και να αποσαφηνίσει κάποιες συμπροφορές του. Επίσης, ο αναγνώστης μαθαίνει αρκετά και για την υπόλοιπη οικογένεια Κάλεν. Η υπόθεση, παρότι είναι γνωστή, κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη και δημιουργεί στους λάτρεις των αρχικών βιβλίων μία αίσθηση γλυκιάς νοσταλγίας. Αυτό που ίσως κουράσει κάποιον που το διαβάζει είναι η υπερανάλυση κάποιων γεγονότων. Βέβαια, πιθανόν η συγγραφέας ήθελε να μεταφέρει ακριβώς στον αναγνώστη τόσο τις σκέψεις του Έντουαρντ όσο και το πώς είναι να έχει κανείς την ικανότητά του, δηλαδή να διαβάζει την σκέψη των άλλων. Να σημειωθεί ότι η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη σε όλο το βιβλίο και αυτός είναι ο λόγος που δίνεται έμφαση στο πώς επεξεργάζεται ο κεντρικός ήρωας τις καταστάσεις γύρω, αλλά και στα συναισθήματά του γι' αυτές.

   Όσο αφορά τους χαρακτήρες, η προσοχή επικεντρώνεται, όπως είναι λογικό, στον Έντουαρντ. Μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης είναι πιο ξεκάθαρο το πώς αναπτύχθηκε η σχέση του και το τόσο έντονο δέσιμό του με την Μπέλα. Επιπλέον, η συγγραφέας με έναν έξυπνο τρόπο, μέσω της ικανότητας του Έντουαρντ, μας παρουσιάζει κρυφές πτυχές της προσωπικότητας των υπόλοιπων χαρακτήρων του βιβλίου, κάτι που οι περισσότεροι θα το βρουν εξαιρετικά ενδιαφέρον.

   Γενικά, "Ο Ήλιος του Μεσονυκτίου" είναι ένα ανάγνωσμα κατάλληλο για όσους αγαπούν αυτή τη σειρά βιβλίων. Αν έχουν περάσει χρόνια από τότε που διάβασαν τα πρώτα βιβλία, τότε θα τους ταξιδέψει πίσω στο χρόνο και θα τους προσφέρει μία ευχάριστη αναγνωστική εμπειρία. 

 

Στη Γη της Αιώνιας Θλίψης (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Ο Ιάσονας και οι φίλοι του πασχίζουν να επιβιώσουν σε μια Αθήνα που μαστίζεται από λιμό. Στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή πέφτουν σε ενέδρα, με αποτέλεσμα να χάσει τους συντρόφους του. Ο ίδιος καταφέρνει να διαφύγει και κάνει σκοπό της ζωής του να πάρει εκδίκηση. Στην πορεία γνωρίζει έναν μυστηριώδη ξένο που θα αλλάξει όλα όσα νόμιζε πως ήξερε, καθώς και τον έρωτα της ζωής του. Μέσα από ζωντανές περιγραφές, αναδρομές στο παρελθόν και αλλεπάλληλες ανατροπές, ξετυλίγεται μαεστρικά μια αλληλουχία γεγονότων η οποία οδηγεί την πλοκή προς μία κορύφωση που έχει χτιστεί από την πρώτη κιόλας σελίδα.

Συγγραφέας: Γιάννης Κυζιρόπουλος

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή.

*Ευχαριστώ τον συγγραφέα για το αντίτυπο.* 

   Το βιβλίο με τίτλο "Στη Γη της Αιώνιας Θλίψης" είναι ένα ξεχωριστό ανάγνωσμα που θα μπορούσε να ενταχθεί στην κατηγορία του δυστοπικού μυθιστορήματος. Μας μεταφέρει στην μελλοντική Αθήνα του 2030, όπου ο κεντρικός ήρωας Ιάσονας προσπαθεί να επιβιώσει. Η εύρεση τροφής, όχι μόνο στην πόλη του, αλλά παγκοσμίως είναι δύσκολη, ενώ η εγκληματικότητα έχει ανέβει σε υψηλά επίπεδα, γεγονός που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την καθημερινή ζωή.

   Ο συγγραφέας αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο μία ιστορία γεμάτη δράση και ανατροπές. Η πλοκή δεν εξελίσσεται γραμμικά, καθώς υπάρχουν και κάποιες αναδρομές στο παρελθόν. Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται είναι πλούσιο και το κείμενο καλογραμμένο. Κάποιες λέξεις ίσως ξενίσουν τον αναγνώστη, επειδή δεν της συναντάς συχνά, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο είδος. Δε λείπουν και τα σημεία όπου γίνεται μία πιο "τολμηρή" χρήση της γλώσσας. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περιγραφές είναι εξαιρετικές, παρότι σε κάποια σημεία είναι ιδιαίτερα σκληρές και ωμές.

   Ο Ιάσονας είναι ένας πολύ ενδιαφέρων κεντρικός ήρωας. Έχει έντονη προσωπικότητα που δεν περνά απαρατήρητη. Η περιγραφή του είναι πλήρης και ουσιαστική. Παρατηρείται μία εξέλιξη στον χαρακτήρα του, αφού ο αναγνώστης ανακαλύπτει όλο και περισσότερα γι' αυτόν όσο προχωράει η ανάγνωση. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες περιγράφονται επίσης σε βάθος και δεν είναι δύσκολο να πλάσεις μια εικόνα γι' αυτούς στο μυαλό σου.

   Γενικά, το μυθιστόρημα "Στη Γη της Αιώνιας Θλίψης"  είναι ένα ιδιαίτερο ανάγνωσμα που θα σας συναρπάσει και θα σας δημιουργήσει πολλά και έντονα συναισθήματα που θα εναλλάσσονται συχνά κατά την ανάγνωση.

Να μ' αγαπάς (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Σε κοίταζα με μάτια που άστραφταν από χαρά, όση ώρα κοιμόσουν γαλήνια. Ήσουν υπέροχος, έτσι ελεύθερος από προβλήματα, καλέ μου, ίσως κι από όνειρα. Ολόγυμνος… ποθητός… Ένα μαρμάρινο άγαλμα, ικανός να θεραπεύσεις με την αγλαόμορφη εικόνα σου όσα μακρινά με είχαν πληγώσει στη ζωή.

Παρατηρούσα το στήθος σου να πάλλεται με μικρές, ήσυχες αναπνοές. Τα μακριά σου δάχτυλα τινάζονταν ελαφρά στο άγγιγμα του αέρα που έμπαινε από το παράθυρο. Παράξενα ένιωσα αναγνωρίζοντας εκείνη την ώρα πως ήσουν εσύ που πάντα ονειρευόμουν από παιδί.

Ο Αλέξανδρος γράφει ένα γράμμα με αποδέκτη τον σύντροφό του Πάνο και, ταυτόχρονα, μας μεταφέρει την προσωπική τους ιστορία. Μέσα από τα ταξίδια της μνήμης, στην κοινή τους διαδρομή αλλά και στα όσα έζησαν πριν συναντηθούν, μαθαίνουμε για τις διαφορετικές όψεις του έρωτα, τα στερεότυπα της κοινωνίας, τους φόβους και τις μύχιες σκέψεις που βασανίζουν τον νου όλων των ανθρώπων.

Συγγραφέας: Λία Νικολάου

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βακχικόν.

*Ευχαριστώ την συγγραφέα για το αντίτυπο.* 

    Το "Να μ' αγαπάς" είναι ένα ρομαντικό/ερωτικό μυθιστόρημα που είναι γραμμένο σαν μία μεγάλη επιστολή. Ο Αλέξανδρος εκφράζει τις σκέψεις, τα συναισθήματά του και την αγάπη του στον σύντροφό του Πάνο με αυτό το γράμμα και ο αναγνώστης μαθαίνει για την ιστορία τους μέσα από αυτό.

   Η γραφή της Λίας Νικολάου σε συνεπαίρνει και σε αρκετά σημεία σου δημιουργείται η αίσθηση ότι διαβάζεις ποίηση. Οι περιγραφές της είναι παραστατικές και ρεαλιστικές, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους διαλόγους μεταξύ των ηρώων. Το βιβλίο διαβάζεται γρήγορα και με ενδιαφέρον, ωστόσο υπάρχουν αποσπάσματα, κυρίως από τη μέση και μετά, που ο μονόλογος του Άλεξ γίνεται κάπως "κουραστικός" στην ανάγνωση. Βέβαια, αυτό δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τη συνολική αναγνωστική εμπειρία και το τέλος σε αφήνει με θετικές εντυπώσεις. 

   Η παρουσίαση των δύο βασικών χαρακτήρων, του Αλέξανδρου και του Πάνου, γίνεται με τον καλύτερο τρόπο, καθώς περιγράφονται όλες οι πτυχές της προσωπικότητάς τους. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η συγγραφέας καταφέρνει να αναδείξει το συναισθηματικό δέσιμο των δύο ηρώων από το πρώτα κιόλας κεφάλαια. 

   Γενικά, το "Να μ' αγαπάς" είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο γεμάτο συναισθήματα που θα σας απορροφήσει στις σελίδες του, αν επιλέξετε να το διαβάσετε.

Soul (Κριτική Ταινίας)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Αφού έκλεισε μια συμφωνία για μία συναυλία που περίμενε χρόνια, ένας πιανίστας της τζαζ βρίσκεται ξαφνικά παγιδευμένος σε μία διάσταση ανάμεσα στη γη και στην μετά θάνατον ζωή.

Δανείζουν τις φωνές τους: Jamie Foxx, Tina Fey, Graham Norton

Βαθμολογία: 9/10

   Η νέα παιδική animation ταινία των Disney και Pixar "Soul" παρουσιάζει την ιστορία του Joe, ενός πιανίστα της τζαζ από την Νέα Υόρκη. Ο Joe έχει περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του, προσπαθώντας να κάνει καριέρα ως μουσικός. Όταν επιτέλους δέχεται πρόταση για να συμμετέχει σε μία συναυλία, νιώθει πολύ χαρούμενος. Αλλά η μοίρα έχει άλλα σχέδια, καθώς κάτι συμβαίνει και ξαφνικά βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα αλλόκοτο μέρος που βρίσκεται ανάμεσα στη γη και στη μετά θάνατον ζωή.

   Πρόκειται για μία ταινία με εξαιρετικά γραφικά. Έχει δοθεί προσοχή ακόμη και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Είναι αρκετές οι σκηνές που μοιάζουν πραγματικές και όχι animated. Ο τρόπος που εξελίσσεται η πλοκή σε συνδυασμό  με την ιστορία, προσφέρουν στον θεατή ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα που δεν αφήνει την προσοχή να διασπαστεί από την οθόνη ούτε στιγμή. Τα μηνύματα ζωής που περνάει η ταινία και τα βαθύτερα νοήματα που κρύβονται σε φαινομενικά απλούς διαλόγους μεταξύ των ηρώων, είναι αυτά που την κάνουν ξεχωριστή και την βάζουν στην καρδιά όποιου την παρακολουθήσει.

   Ο Joe είναι ένας προσιτός και γλυκός ήρωας που δε σταματά να κυνηγάει το όνειρό του. Στη διάσταση που μεταφέρεται γνωρίζει την 22, μία ψυχή, η οποία δε θέλει να ακολουθήσει τους κανόνες και να προσαρμοστεί στις νόρμες. Οι δύο τους συνθέτουν ένα φοβερό ντουέτο και δεν λείπουν οι στιγμές που προκαλούν γέλιο στον θεατή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Joe αντιπροσωπεύει το ενήλικο κοινό, ενώ η 22 τα παιδιά και τους εφήβους.

  Γενικά, η ταινία "Soul" είναι μία γλυκόπικρη ταινία που συνδυάζει το δράμα και την κωμωδία, και σε κάνει να σκεφτείς για το τι πραγματικά αξίζει και έχει νόημα στη ζωή. Είναι κατάλληλη τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.

Το Τρίτο Στεφάνι (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Δε μπορώ, όχι, δε μπορώ να την υποφέρω πια!… Τι πληγή είν’ αυτή που μου ’στειλες, θε μου; Τι αμαρτίες έχω κάνει για να με τιμωρείς τόσο σκληρά; Ως πότε θα την έχω στην καμπούρα μου; Ως πότε θα ’μαι υποχρεωμένη να την ανέχομαι, να βλέπω τη μούρη της, ν’ ακούω τη φωνή της, ως πότε; Δε θα βρεθεί επιτέλους κανένας στραβός χριστιανός να την πάρει, ν’ απαλλαγώ απ’ αυτό το έκτρωμα της φύσεως, που μ’ άφησε ο πατέρας της για να μ’ εκδικηθεί – που χαΐρι και προκοπή να μη δουν εκείνοι που δε μ’ άφησαν να κάνω την έκτρωση!…

Συγγραφέας: Κώστας Ταχτσής

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Ψυχογιός για το αντίτυπο.* 

   "Το Τρίτο Στεφάνι" του Κώστα Ταχτσή είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που μεταφέρει τον αναγνώστη στην Ελλάδα τις δεκαετίες 1920 μέχρι 1950. Κεντρική ηρωίδα είναι η Νίνα, μέσα από την οπτική της οποίας διαβάζουμε τόσο για τη δική της ζωή όσο και για τη ζωή της κυρα-Εκάβης. 

   Ο συγγραφέας αφηγείται τα γεγονότα που στιγμάτισαν τις δύο γυναίκες μέσα από το δικό τους στόμα, χρησιμοποιώντας απλή και κατανοητή γλώσσα. Διαβάζοντας το βιβλίο σου δημιουργείται η αίσθηση ότι βρίσκονται δίπλα σου και σου μιλούν πρόσωπο με πρόσωπο. Αυτή η αμεσότητα και η απλότητα του λόγου σε απορροφούν στην ανάγνωση και δε σε αφήνουν να χάσεις το ενδιαφέρον σου ούτε στιγμή. 

   Οι ήρωες του βιβλίου αντιπροσωπεύουν την κοινωνία εκείνης της εποχής και είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντες, ειδικά για εμάς που διαβάζουμε το βιβλίο στο σήμερα. Το περίεργο είναι ότι παρόλο που οι χαρακτήρες έχουν αρκετά "στραβά" δε δημιουργείται κανένα αίσθημα αντιπάθειας προς αυτούς. Αντίθετα, υπάρχει μία κατανόηση για τις πράξεις, αλλά και για τα συναισθήματά τους. Η σκιαγράφησή τους είναι εξαιρετική και αυτό είναι που κερδίζει όποιον διαβάζει το βιβλίο.

   Γενικά, "Το Τρίτο Στεφάνι" είναι ένα από τα βιβλία της ελληνικής κλασικής λογοτεχνίας που σίγουρα αξίζει να το διαβάσετε. Ακόμη και αν δεν προτιμάτε το συγκεκριμένο είδος, το πιο πιθανό είναι ότι θα ξεπεράσει τις προσδοκίες σας.

Τα Σταφύλια της Οργής - Τόμος Β (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: "Κι η Αμερική, μη νομίζεις πως είναι και τόσο μεγάλη. Δεν υπάρχει χώρος για μένα και για σένα, για τους όμοιούς μου και για τους όμοιούς σου, δε χωράνε μαζί πλούσιοι και φτωχοί στην ίδια χώρα, δε χωράνε κλέφτες και τίμιοι άνθρωποι μαζί, ούτε η πείνα μαζί με το πάχος."

Συγγραφέας: John Steinbeck

Βαθμολογία: 5/5 

    “Τα σταφύλια της οργής” είναι ένα κλασικό μυθιστόρημα που παραμένει επίκαιρο ακόμη και σήμερα. Στον Β’ τόμο συνεχίζεται η περιπέτεια της οικογένειας Τζόουντ, η οποία αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον άφησε το σπίτι της με σκοπό να εγκατασταθεί στην Καλιφόρνια.

    Ο τρόπος που περιγράφονται οι δυσκολίες που συναντούν οι ήρωες στο διάβα τους είναι ρεαλιστικός και παραστατικός. Η αφήγηση πολλές φορές συγκινεί και συγκλονίζει τον αναγνώστη. Τα θέματα του βιβλίου, όπως είναι η κοινωνική ανισότητα και η μετανάστευση, ενώ είναι βαρυσήμαντα, προσεγγίζονται με απλότητα, χωρίς αυτό να μειώνει την αξία τους. Ο συγγραφέας καταφέρνει να περάσει πολλά μηνύματα μέσα από τους διαλόγους ανάμεσα σε καθημερινούς ανθρώπους. 

    Οι χαρακτήρες του βιβλίου που τους έχουμε γνωρίσει ήδη από τον Α’ τόμο, έχουν κάτι που τους ξεχωρίζει και τους δίνει έναν δικό τους ρόλο στην ιστορία. Σκοπός μάλλον είναι να υπάρχει μία “ποικιλία” από ήρωες, ώστε να αντιπροσωπεύεται καλύτερα η κοινωνία. 

    Γενικά, “Τα Σταφύλια της Οργής” είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί. Θα σας προβληματίσει και θα σας συγκινήσει.

Tiny Pretty Things (Κριτική Σειράς)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Η μπαλαρίνα Νεβέα φτάνει στη φημισμένη σχολή χορού Άρτσερ του Σικάγου και έρχεται αντιμέτωπη με νέους εχθρούς - και τη δυσάρεστη αλήθεια της αναπάντεχης αποδοχής της.

Πρωταγωνιστούν: Kylie Jefferson, Lauren Holly, Casimere Jollette

Βαθμολογία: 6/10 

    Η σειρά “Tiny Pretty Things” είναι ένα εφηβικό δράμα που η υπόθεσή του εξελίσσεται σε μία σχολή χορού στο Σικάγο. Οι νεαροί χορευτές προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξεχωρίσουν για τις ικανότητές τους στο χορό, χρησιμοποιώντας ακόμη και αθέμιτα μέσα. 

    Η ιστορία ξεκινά με την πτώση μία κοπέλας, της Κάσι, από την ταράτσα της σχολής. Η πλοκή ακολουθεί την καθημερινότητα των μαθητών και ταυτόχρονα επιδιώκεται η λύση του μυστηρίου της πτώσης. Οι εξελίξεις άλλοτε κινούνται γρήγορα και άλλοτε πιο αργά. Παρότι υπάρχουν αρκετά κλισέ και δεν είναι πρωτότυπο το σενάριο, ο θεατής παρακολουθεί από το πρώτο επεισόδιο, χωρίς να χάνεται το ενδιαφέρον του. Οι σκηνές του χορού είναι σε ορισμένες περιπτώσεις εντυπωσιακές και αποτελούν ένα από τα θετικά στοιχεία της σειράς. 

    Οι χαρακτήρες, αν και έχουν ξεχωριστές και ιδιαίτερες προσωπικότητες, δεν ξεφεύγουν από αυτό που συνηθίζεται στις εφηβικές σειρές. Παρατηρείται μία εξέλιξη σε αυτούς όσο περνούν τα επεισόδια, ενώ συχνές είναι και οι εναλλαγές στις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους.  

    Γενικά, το “Tiny Pretty Things” είναι μία σειρά που δεν έχει κάτι καινούριο να προσφέρει, αλλά την παρακολουθείς χωρίς να βαριέσαι και σε κάνει να θέλεις να μάθεις τι θα γίνει στο τέλος. Αν σας αρέσουν σειρές όπως το “Pretty Little Liars” και το “Elite”, τότε το πιο πιθανό είναι να σας αρέσει και αυτό.

Τι θυμάσαι απ' τον θάνατό σου; (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Ήµουν είκοσι δύο χρόνων όταν πέθανα. Αυτή είναι η ζωή µου από τη στιγµή που µπήκα στον στρατό, εκείνο το καλοκαίρι. Από τότε που µου ανατέθηκε αυτή η περίεργη αποστολή. Ένας Έλληνας που ζούσε στο Λονδίνο, ο Έντουαρντ, παρουσιάστηκε για δύο εβδοµάδες στη µονάδα που ήµουν κι εγώ. Ήταν κωφός. Μόνο εγώ γνώριζα τη γλώσσα του, απ’ όλους τους στρατιώτες. Οπότε, έπρεπε να γίνω ο διερµηνέας του. Αυτή είναι η ιστορία µας. Μια ιστορία διαφορετική. Μια σχέση ιδιαίτερη, που δεν βασιζόταν, όµως, σε λόγια.

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι ο εαυτός σου µέσα σ’ έναν τέτοιο κόσµο; Σ’ έναν κόσµο που σου επιβάλλει να αλλάξεις, πείθοντάς σε συνεχώς για τη διαφορετικότητά σου;

Συγγραφέας: Πυθαγόρας Κ. Ελευθεριάδης

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή.

   Το βιβλίο με τίτλο "Τι θυμάσαι απ' τον θάνατό σου;" είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που πραγματεύεται θέματα όπως είναι η διαφορετικότητα, ο έρωτας και τα στερεότυπα.  Ο Αχιλλέας μπαίνει στο στρατό και την πρώτη εβδομάδα της θητείας του καλείται να αναλάβει τον ρόλο του διερμηνέα για έναν κωφό στρατιώτη, τον Έντουαρντ. Στην αρχή δυσανασχετεί και δε μπορεί με τίποτα να φανταστεί την εξέλιξη της σχέσης τους. 

     Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα καλογραμμένο βιβλίο που σε καθηλώνει και σου προκαλεί μία πληθώρα συναισθημάτων. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση σε συνδυασμό με τους "ζωντανούς" διαλόγους δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να μπουν με περισσότερη ευκολία στη θέση των χαρακτήρων και να κατανοήσουν τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις τους. Η ιστορία έχει το στοιχείο της πρωτοτυπίας και κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ο οποίος στο τέλος διαβάζει με κομμένη την ανάσα.

   Ο Αχιλλέας αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που "παλεύουν" καθημερινά για να κρύψουν τη διαφορετικότητά τους, στην προκειμένη περίπτωση την ομοφυλοφιλία. Παρουσιάζονται όλες οι πλευρές του και ο αναγνώστης έρχεται σε άμεση επαφή με τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Η χημεία του με τον Έντουαρντ είναι πολύ καλή και βγαίνει προς τα έξω το δέσιμό τους. 

   Γενικά, το "Τι θυμάσαι απ' τον θάνατό σου" είναι ένα συγκινητικό μυθιστόρημα που σίγουρα αξίζει να διαβαστεί. Είναι ένα απολαυστικό ανάγνωσμα που σε προβληματίζει και σε βάζει σε σκέψεις.

Τα Φώτα του Νότου (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: «Τα βιβλία δεν είναι για τους δειλούς.» Όταν ο παλαιοπώλης Φρανσίς Μεριέν εγκαινιάζει το 1968 στη Νιόνς την Υπεραστική Βιβλιοθήκη Φιλί, έρχεται αντιμέτωπος με την αρχική δυσπιστία των κατοίκων της Προβηγκίας για τη λογοτεχνία. Στο πλευρό του βρίσκεται ένα δωδεκάχρονο κορίτσι προικισμένο με ένα μοναδικό χάρισμα: Η Μαρί Ζαν μπορεί να δει τον έρωτα και να διακρίνει ποιες καρδιές είναι προορισμένες η μία για την άλλη. Ωστόσο, τι θα κάνει με αυτή τη γνώση η Μαρί Ζαν και πώς μπορεί να τη βοηθήσει η μαγεία των βιβλίων;

Συγγραφέας: Nina George

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος για το αντίτυπο.* 

   "Τα Φώτα του Νότου" είναι ένα γλυκό μυθιστόρημα με κεντρικά θέματα τον έρωτα και τα βιβλία. Η Μαρί Ζαν έχει ένα μαγικό χάρισμα και βλέπει ένα φως/ μία λάμψη σε διάφορα σημεία του σώματος των ερωτευμένων ανθρώπων.

   Η Nina George με ένα μυθιστόρημα που μοιάζει με παραμύθι μιλάει για τον έρωτα και την αγάπη. Πραγματεύεται διάφορα θέματα ζωής και για ακόμη μία φορά στο βιβλίο της έχουν βασικό ρόλο και τα ίδια τα βιβλία. Η ιστορία είναι της Μαρί Ζαν που μαζί με τον θετό της πατέρα, Φρανσίς, έχουν μία κινητή βιβλιοθήκη και μοιράζουν βιβλία σε ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα να τα αγοράσουν ή δεν έχουν άμεση πρόσβαση σε αυτά. Η υπόθεση από μόνη της δε έχει κάτι το τόσο ενδιαφέρον, αλλά ο τρόπος αφήγησης και γραφής της συγγραφέα είναι που σε "μαγεύει" και σε κρατάει προσηλωμένο στην ανάγνωση.  

   Η Μαρί Ζαν είναι από τις κεντρικές ηρωίδες που γίνονται αμέσως αγαπητές από τους αναγνώστες, αν και δεν μπορείς να σχηματίσεις μία ολοκληρωμένη εικόνα γι' αυτήν. Ο τρόπος που παρουσιάζονται οι χαρακτήρες έχει μία ιδιαιτερότητα, καθώς τονίζονται περισσότερο τα θετικά τους στοιχεία. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απαραίτητα ένα αρνητικό στοιχείο.

   Γενικά, "Τα Φώτα του Νότου" είναι ένα ανάλαφρο ανάγνωσμα κατάλληλο για να σας ταξιδέψει νοερά και να σας κάνει να περάσετε ευχάριστα κατά την ανάγνωση. Αν σας αρέσουν τα βιβλία της Nina George, τότε θα το αγαπήσετε και αυτό.  

O Φράχτης (Κριτική Σειράς)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Μετά την επανένωσή της στη δυστοπική Μαδρίτη, μια οικογένεια κινδυνεύει. Οι προσπάθειες της Χούλια να σώσει ένα κακοποιημένο παιδί έχουν οδυνηρές συνέπειες.

Πρωταγωνιστούν: Unax Ugalde, Olivia Molina, Eleonora Wexler

Βαθμολογία: 7/10 

   Η σειρά "Ο Φράχτης" μας μεταφέρει σε μία δυστοπική Μαδρίτη του μέλλοντος, όπου οι πολίτες είναι χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες, με τους προνομιούχους να διαμένουν εντός του φράχτη. Μία σκληρή δικτατορία και ένας "φονικός" ιός αποτελούν μία καθημερινότητα για τους κατοίκους της πόλης.

   Στα πρώτα επεισόδια υπάρχουν αρκετές εξελίξεις και η πλοκή φαίνεται να κυλάει πολύ γρήγορα. Η συνέχεια δεν είναι το "δυνατή" με το ξεκίνημα, ωστόσο το τέλος αποζημειώνει τον θεατή και κερδίζει τις εντυπώσεις. Η υπόθεση δεν έχει να προσφέρει κάτι το καινούριο, αλλά ίσως η ομοιότητα με τα όσα βιώνει η ανθρωπότητα τον τελευταίο χρόνο να είναι αυτό που κάνει κάποιον να παρακολουθεί με ενδιαφέρον.

   Όσο αφορά τους ηθοποιούς, έχουν κατά την πλειονότητά τους καλές ερμηνείες, αν και δεν λείπουν και οι μέτριες προς κακές. Βέβαια, σε μια σειρά με περιπέτεια και δράση περισσότερη έμφαση δίνεται στην ιστορία. Οι χαρακτήρες προβάλλονται  με ικανοποιητικό τρόπο και αφήνουν το "αποτύπωμά" τους σε όποιον παρακολουθεί, καθώς όλοι έχουν κάτι να προσφέρουν και δεν είναι "χλιαροί" και αδιάφοροι.

   Γενικά, η σειρά "Ο Φράχτης" είναι μία καλή επιλογή για όσους θέλουν να δουν μία δυστοπική περιπέτεια γεμάτη αγωνία και δράση. 

A Court of Wings and Ruin (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: She has left the Night Court - and her Hogh Lord - and is playing a deadly game of deceit. In the Spring Court, Tamlin is makin deals with the invading king threatening to bring Prythian to its knees and Feyre is determined to uncover his plans. But to do so she must weave a web of lies, and one slip may spell doom not only for Feyre, but for her world as well.

As mighty armies grapple for power, Feyre must decide who to trust amongst the dazzling and lethal High Lords - and hunt for allies in unexpected places.

Συγγραφέας: Sarah J. Maas

Βαθμολογία: 5/5

*Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.*

   Το "A Court of Wings and Ruin" είναι μία περιπέτεια φαντασίας με κεντρική ηρωίδα την Feyre. Με τον πόλεμο να είναι προ των πυλών, η Feyre προσπαθεί να καταλάβει ποιοι θα είναι οι πραγματικοί της σύμμαχοι στη μάχη που θα ακολουθήσει.

    Το βιβλίο είναι γεμάτο δράση, ανατροπές και σασπένς, με το ενδιαφέρον του αναγνώστη να παρανένει σταθερό μέχρι το τέλος. Ωστόσο, δεν λείπουν και τα σημεία που οι ρυθμοί πέφτουν και η πλοκή κυλάει λίγο πιο αργά. Βέβαια, η περιπλοκότητα της πλοκής επιβάλλει κατά κάποιον τρόπο την ύπαρξη αυτών των αποσπασμάτων, ώστε να δοθούν εξηγήσεις και πληροφορίες για διάφορα θέματα. Η συγγραφέας, αν και βρισκόμαστε στο τελευταίο βιβλίο της σειράς, εξακολουθεί να χτίζει τον φανταστικό της κόσμο. Η γραφή της είναι απλή και κατανοητή, χωρίς υπερβολές. Καταφέρνει να κερδίσει το αναγνωστικό κοινό με τις εξαιρετικές περιγραφές της, τους καλογραμμένους διαλόγους και την συναρπαστική ιστορία της.

   Όσο αφορά τους χαρακτήρες, παρατηρείται μία εξέλιξη σε αυτούς σε σχέση με το πρώτο βιβλίο, με την αλλαγή να είναι πιο έντονη στην περίπτωση της Feyre. Ως κεντρική ηρωίδα έχει κάποια "καλά" χαρακτηριστικά που την κάνουν κατά κάποιο τρόπο ιδανική πρωταγωνίστρια, αλλά δεν λείπουν και τα "αρνητικά" στοιχεία στην προσωπικότητά της. Η S.J. Maas παρουσιάζει όλους τους χαρακτήρες από όλες τις πλευρές τους και δεν "ωραιοποιεί" ή "εξιδανικεύει" κάποιον από αυτούς. 

   Γενικά, η σειρά βιβλίων "A court of thorns and roses" είναι μία από αυτές που αξίζει να διαβάσουν οι λάτρεις της νεανικής φαντασίας. Συνδυάζει τη δράση, την περιπέτεια και το ρομάντζο με τον καλύτερο τρόπο.