Ο άνθρωπος που δεν είχε δει ποτέ τη βροχή (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Ο χρόνος είναι μια αυτόνομη ύπαρξη, φίλος και εχθρός, εμπόδιο αλλά και θεραπευτής. Η παρουσία του είναι διττή στον δρόμο της αυτοπραγμάτωσης του Ανθρώπου, και η σχέση μας μαζί του αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό είναι μια πάλη ανάμεσα σε ατέρμονες διεκδικήσεις και στιγμιαίους θριάμβους. Κάθε μικρή ιστορία του βιβλίου φωτίζει και μια άλλη πλευρά αυτής της πάλης, μεταμορφώνοντας τη μεταφυσική αγωνία σε μεταφυσική ηρεμία. Άλλωστε, ο απώτερος στόχος του Ανθρώπου είναι η αποδοχή της απώλειας και της φθοράς, η κατανόηση της θέσης του μέσα σε έναν κόσμο που ανακυκλώνεται.

Συγγραφέας: Ρουμπίνα Γκουγιουμτζιάν

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΑΩ.

*Ευχαριστώ τη συγγραφέα για το αντίτυπο.* 

   "Ο άνθρωπος που δεν είχε δει ποτέ τη βροχή" αποτελεί μία συλλογή μικρών αφηγημάτων που γράφτηκαν από τη Ρ. Γκουγιουμτζιάν. Οι συνολικά 28 ιστορίες έχουν ως κοινό άξονα τον χρόνο και το πώς αυτός και η αντίληψη που έχεις γι' αυτόν σε επηρεάζει.

   Οι ιστορίες έχουν αρκετούς συμβολισμούς και μία φιλοσοφική χροιά. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί με μαεστρία την ελληνική γλώσσα και το τελικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά καλογραμμένο. Όλες οι αφηγήσεις είναι πολύ σύντομες, παρόλα αυτά καταφέρνουν να αφήσουν το στίγμα τους στον αναγνώστη. Ορισμένες από αυτές είναι πολύ πιθανόν να επηρεάσουν και τα συναισθήματα όποιου διαβάζει το βιβλίο. Προσωπικά ξεχώρισα τέσσερα από αυτά τα αφηγήματα: "Φυλακή", "Άπειρο", "Ο Συντηρητής" και "Πινακοθήκη". 

   Γενικά, αξίζει να διαβάσετε αυτό το βιβλίο για τον τρόπο γραφής αλλά και για το περιεχόμενο των αφηγημάτων. Είναι συναρπαστικό το πώς τόσο σύντομες ιστορίες μπορούν να επηρεάσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα του αναγνώστη. 

*Ενδεικτικά ένα απόσπασμα από τη "Φυλακή"

"Γιε μου, μπορείς να φανταστείς πώς μοιάζει η φυλακή;"

Το παιδί κοίταξε τα βιβλία που υψώνονταν γύρω του και απάντησε:

"Κάπως έτσι..."

"Ο μόνος τρόπος για να βγεις έξω είναι να διαβάσεις τα βιβλία" είπε χαϊδεύοντάς του το κεφάλι. "Τότε μόνο θα είσαι πραγματικά ελεύθερος. Διάλεξε τώρα ένα και πάμε να το διαβάσουμε!"