Η Εποχή των Κερασιών (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Πέρυσι τον Νοέµβριο ένα βιβλίο µού έσωσε τη ζωή. Ξέρω πως τώρα ακούγεται απίστευτο. Κάποιοι ίσως θεωρήσουν υπερβολικό αυτό που λέω ή και µελοδραµατικό. Κι όµως, έτσι ακριβώς συνέβη. Δεν είναι πως σηµάδεψε κάποιος την καρδιά µου κι η σφαίρα πήγε και καρφώθηκε µε τρόπο θαυµατουργό στις σελίδες ενός χοντρού, δερµατόδετου αντίτυπου των ποιηµάτων του Μποντλέρ, όπως βλέπουµε να γίνεται κάποιες φορές στις ταινίες. Η δική µου ζωή δεν είναι τόσο συναρπαστική. Όχι, η χαζή µου η καρδιά είχε πληγωθεί ήδη από πιο πριν. Μια µέρα που φαινόταν ίδια µε όλες τις άλλες.

Συγγραφέας: Νικολά Μπαρρό

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.

   "Η Εποχή των Κερασιών" είναι ένα γλυκό ρομαντικό μυθιστόρημα που η πλοκή του ξετυλίγεται στο Παρίσι. Η Ορελί, η κεντρική ηρωίδα, περνάει μία δύσκολη μέρα και κάνει βόλτες στην πόλη για να ξεχαστεί. Ο δρόμος την οδηγεί σε ένα βιβλιοπωλείο, από το οποίο αγοράζει ένα βιβλίο. Μόλις επιστρέφει σπίτι της, το διαβάζει όλο σε μία νύχτα και την επόμενη μέρα ισχυρίζεται ότι αυτό το βιβλίο της έσωσε τη ζωή.

   Ο συγγραφέας αφηγείται μία όμορφη ιστορία, εναλλάσσοντας την πρωτοπρόσωπη αφήγηση ανάμεσα στην Ορελί και τον Αντρέ. Η υπόθεση έχει κάποια στοιχεία πρωτοτυπίας και είναι ενδιαφέρουσα, αν και θα μπορούσε λίγο πιο πλούσια σε γεγονότα και εκπλήξεις. Η γραφή του Μπαρρό είναι απλή και με έναν τρόπο καταφέρνει να σε απορροφήσει στην ανάγνωση. Είναι ένα γρήγορο και ανάλαφρο ανάγνωσμα που σε κάνει να περνάς ευχάριστα την ώρα σου.

   Οι βασικοί χαρακτήρες του βιβλίου, Ορελί και Αντρέ, θα μπορούσαν να παρουσιαστούν περισσότερο σε βάθος και όχι τόσο επιφανειακά. Μπορείς να καταλάβεις πράγματα που αφορούν την προσωπικότητά τους, ωστόσο δεν μπορείς να σχηματίσεις μία πλήρη εικόνα γι' αυτούς. Επίσης, παρά την αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, είναι δύσκολο να συμπονέσεις τους ήρωες, να δεθείς μαζί τους ή να ταυτιστείς με αυτούς. Ένα θετικό στοιχείο είναι οι διάλογοι και η γενικότερη επικοινωνία μεταξύ τους.

   Γενικά, "Η Εποχή των Κερασιών"  είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα που σου κρατά το ενδιαφέρον για ανάγνωση, αλλά δεν είναι από τα βιβλία που σου μένουν στο μυαλό για μέρες ή από αυτά που σε επηρεάζουν βαθιά.

18 Σκαλιά (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Μία συμφωνία «Σαββατοκύριακου» για τον Τζούλιαν και την Ολίβια, της μεσοτοιχίας του ισογείου. Ένας γάμος μεταξύ αγνώστων για τον Κάρτερ και την Έμμα, του δευτέρου ορόφου.
Ενοχλητική μουσική, ένας σκύλος και οι προσωπικές σχέσεις των ενοίκων του κτιρίου της οδού Beacon 59. Ανάμεσα σε κάθε όροφο, 18 σκαλιά τούς χωρίζουν – ή τους ενώνουν.

Τζούλιαν – Ολίβια

Τα συστατικά μίας επιτυχημένης συμφωνίας:

 
Μένουμε στους όρους της.

 
Δεν συζητάμε γι’ αυτήν όταν βρισκόμαστε.

 
Δεν ερωτευόμαστε. Επαναλαμβάνω: Δεν ερωτευόμαστε.

 Κάρτερ – Έμμα

Πράγματα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια ενός διημέρου στο Βέγκας:

Πίνεις πολύ και παίζεις ακόμα περισσότερο.

Ξυπνάς με πονοκέφαλο και αναρωτιέσαι τι έγινε το προηγούμενο βράδυ.

Παίρνεις τηλέφωνο τον δικηγόρο σου, ώστε να ακυρώσεις τον γάμο.

Συγγραφέας: Τατιάνα Τζινιώλη

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή.

   Τα "18 Σκαλιά" είναι ένα σύγχρονο ρομαντικό  μυθιστόρημα που περιλαμβάνει δύο ερωτικές ιστορίες. Κεντρικοί ήρωες είναι οι ένοικοι μίας πολυκατοικίας στη Βοστώνη. Το πρώτο μέρος αφορά την ιστορία του Τζούλιαν και της Ολίβια, το δεύτερο του Κάρτερ και της Έμμα, ενώ στο τρίτο μέρος υπάρχει εναλλαγή ανάμεσα στις ιστορίες των δύο ζευγαριών. 

   Πρόκειται για ένα καλογραμμένο βιβλίο με όμορφες περιγραφές που πλαισιώνουν τις ιστορίες των ηρώων. Εξίσου καλογραμμένα είναι και τα κομμάτια των διαλόγων που προσδίδουν μία ζωντάνια στο κείμενο, ενώ δε λείπει και το χιουμοριστικό στοιχείο. Το γεγονός ότι διαβάζουμε δύο ιστορίες το κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρον. Ωστόσο, το κομμάτι που αφορά τη σχέση του Κάρτερ και της Έμμα φαίνεται να υστερεί σε σχέση με αυτό που αφορά τον Τζούλιαν και την Ολίβια. Βέβαια, αυτό δεν επηρεάζει σε με μεγάλο βαθμό στο σύνολό του το βιβλίο, και η ανάγνωσή του είναι μία απολαυστική εμπειρία. Το στοιχείο που το κάνει μοναδικό, τόσο αυτό όσο και τα υπόλοιπα βιβλία της Τατιάνας Τζινιώλη, είναι η ικανότητά της να δημιουργεί ατμοσφαιρικές σκηνές που προσφέρουν μία αίσθηση θαλπωρής και ζεστασιάς σε όποιον διαβάζει.

   Όσο αφορά το πρώτο ζευγάρι, και ο Τζούλιαν και η Ολίβια γίνονται αμέσως αγαπητοί και οι έντονες προσωπικότητές τους τους κάνουν να ξεχωρίζουν σε σχέση με τους Κάρτερ και Έμμα. Αυτό δε σημαίνει πως ο τρόπος που περιγράφεται το δεύτερο ζευγάρι είναι ελλιπής, αλλά η αλληλεπίδραση του πρώτου ζευγαριού είναι πιο συναρπαστική και σε κάποιες περιπτώσεις αστεία, γεγονός που δίνει έναν ανάλαφρο τόνο στην ιστορία. Πάντως, όλοι οι χαρακτήρες είναι ενδιαφέροντες και ο καθένας έχει κάτι να προσφέρει στην πλοκή, ενώ κανένας τους δε σου περνά αδιάφορος.

   Γενικά, τα "18 Σκαλιά" αποτελεί την κατάλληλη επιλογή για μία διασκεδαστική αναγνωστική εμπειρία. Θα σας κάνει να ξεχαστείτε και να βιώσετε κυρίως θετικά συναισθήματα.

Road Trip (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Είμαι ο Άνταμ.

Και είμαι η Κέιτ.

Εκείνη μένει σε έπαυλη στο Μπέβερλι Χιλς και εγώ στο βόρειο Λος Άντζελες.

Είναι ντράμερ, με τατουάζ στο χέρι και σκουλαρίκι στο χείλος. Πολύ διαφορετικός, εξωτερικά και εσωτερικά, απ’ όσους έχω συναντήσει έως τώρα.

Είναι περιτριγυρισμένη από κόσμο, όμως φαίνεται τόσο μόνη.

Τον γνώρισα σε ένα κλαμπ και όλα ξεκινούν εκεί.

Την επόμενη μέρα έχουμε αποκλειστεί από την κακοκαιρία και μου αποκαλύπτει πως έχει αγόρι.

Φεύγω από το σπίτι του πιστεύοντας ότι δεν θα τον δω ποτέ ξανά.

Τις μέρες που ακολουθούν προσπαθώ να μην την σκέφτομαι, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία.

Φεύγω από το σπίτι του πιστεύοντας ότι δεν θα τον δω ποτέ ξανά.

Ένα ταξίδι που δεν ήθελα να κάνω, αλλά έπρεπε να βοηθήσω τον κολλητό μου.

Δύο μέρες ταξιδιού, έξι πολιτείες και πολλές ώρες μόνη μαζί του.

Είναι αμήχανα… στην αρχή.

Με κάνει να γελάω και με μαθαίνει πως αξίζει να ρισκάρεις για τα όνειρά σου.

Με κάνει να πάρω πίσω τον σημαντικότερο όρκο μου.

Μία βδομάδα που αλλάζει τα πάντα.

Μία βδομάδα που αλλάζει τα πάντα.

Συγγραφέας: Τατιάνα Τζινιώλη

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή.

   Το "Road Trip" είναι ένα ερωτικό μυθιστόρημα που η υπόθεσή του εξελίσσεται στο Λος Άντζελες. Κεντρικοί ήρωες είναι η Κέιτ και ο Άνταμ, οι οποίοι μένουν σε δύο διαφορετικές περιοχές της πόλης και προέρχονται από εντελώς διαφορετικούς "κόσμους". Γνωρίζονται ένα βράδυ σε ένα κλαμπ και έτσι ξεκινά η ιστορία τους.

   Η συγγραφέας αφηγείται την ιστορία με τη χρήση του πρώτου προσώπου και εναλλαγή ανάμεσα στους αφηγητές (Κέιτ και Άνταμ), όπως άλλωστε συνηθίζεται στα ρομαντικά μυθιστορήματα. Με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης έρχεται σε άμεση επαφή με τις σκέψεις και τα συναισθήματα και των δύο ηρώων, και παρακολουθεί τα γεγονότα και από τις δύο πλευρές. Τα στοιχεία του ρομάντζου και οι ερωτικές σκηνές βρίσκονται σε ισορροπία και το βιβλίο δε γίνεται σε κανένα σημείο γλυκανάλατο, κουραστικό ή βαρετό. Αντίθετα, διαβάζεται με ενδιαφέρον, γρήγορα και ευχάριστα. Οι σελίδες του σε απορροφούν στην ανάγνωση και δεν καταλαβαίνεις πώς περνάει ο χρόνος. 

   Οι δύο βασικοί χαρακτήρες του βιβλίου, Άνταμ και Κέιτ, παρουσιάζονται στον αναγνώστη με ολοκληρωμένο τρόπο, καθώς γίνεται περιγραφή τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών χαρακτηριστικών τους. Επίσης, η σχέση τους χτίζεται σταδιακά και έχει τα πάνω της και τα κάτω της, ενώ με την ολοκλήρωση του βιβλίου καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που τους κάνει ταιριαστούς.

   Γενικά, το "Road Trip" είναι ένα συναρπαστικό και γλυκό μυθιστόρημα γεμάτο "φρεσκάδα" και όμορφες εικόνες. Σε ταξιδεύει μέσα από τις σελίδες του και σου προκαλεί μόνο θετικά συναισθήματα. Οι φαν του είδους θα το λατρέψουν.

 

Άνθρωποι με Άγχος (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Μια νέα γυναίκα επιχειρεί να ληστέψει μια τράπεζα. Για να γλιτώσει τη σύλληψη, μπαίνει σε ένα διαμέρισμα προς πώληση και κρατά ομήρους όσους είναι εκεί: την υπερενθουσιώδη μεσίτρια, ένα ζευγάρι συνταξιούχων που ανακαινίζει και πουλά διαμερίσματα για να καλύψει το κενό στον γάμο τους, δύο κοπέλες που διαφωνούν σε όλα, αλλά ετοιμάζονται να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί μαζί, μια κυνική διευθύντρια τράπεζας με τάσεις αυτοκτονίας, μια ηλικιωμένη που υποφέρει από μοναξιά. Η αστυνομία περικυκλώνει το διαμέρισμα και, ενώ η αγωνία κορυφώνεται, όμηροι, ληστής και αστυνομικοί αρχίζουν να έρχονται κοντά και ανακαλύπτουν ότι έχουν περισσότερα κοινά απ’ όσα θα μπορούσαν να φανταστούν.

Συγγραφέας: Fredrik Backman

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος. 

   Το βιβλίο του Fredrik Backman με τίτλο "Άνθρωποι με Άγχος" είναι ένα ιδιαίτερα απολαυστικό μυθιστόρημα με πολλές δόσεις χιούμορ που καταφέρνει να θίξει αρκετά ζητήματα που απασχολούν τους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Μία αποτυχημένη ληστεία τράπεζας έχει ως αποτέλεσμα διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι να περάσουν μαζί ώρες μέσα σε ένα διαμέρισμα.

   Ο συγγραφέας μέσα από την απλότητα της γραφής του καταφέρνει να επηρεάσει βαθιά τους αναγνώστες με το να πραγματεύεται περίπλοκα ζητήματα ζωής. Παρότι το βιβλίο περιλαμβάνει στη θεματολογία του θέματα, όπως είναι η ψυχική υγεία και η αποξένωση, δίνει μία αισιόδοξη οπτική στα πράγματα. Οι πολλοί και διαφορετικοί ήρωες-ο καθένας με τα δικά του προβλήματα- αντιπροσωπεύουν ουσιαστικά το σύνολο της κοινωνίας. Ο τρόπος που εξιστορούνται τα γεγονότα και οι καλογραμμένοι διάλογοι το κάνουν ένα συναρπαστικό και πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα που προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα.

   Οι ήρωες του βιβλίου είναι καθημερινοί άνθρωποι και έχουν να αντιμετωπίσουν δυσκολίες που συναντούμε όλοι μας κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Βέβαια, υπάρχει και μία δόση υπερβολής στην περιγραφή των προσωπικοτήτων και των συμπεριφορών τους, ενώ δε γίνεται καμία προσπάθεια ωραιοποίησης ή εξιδανίκευσής τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να είναι προσιτοί και να είναι σχεδόν αναπόφευκτη η ταύτιση  με κάποιον από αυτούς. 

   Γενικά, το "Άνθρωποι με Άγχος" είναι από αυτά τα βιβλία που τα σκέφτεσαι, ακόμη και μέρες αφού τα έχεις ολοκληρώσει. Μπορεί η χιουμοριστική διάθεση να κυριαρχεί σε αυτό, όμως είναι πολλά περισσότερα από το να προκαλεί απλά γέλιο. Αξίζει σίγουρα να το διαβάσετε.

Firefly Lane (Κριτική Σειράς)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Η Κέιτ έρχεται αντιμέτωπη με τη δυναμική προσωπικότητα της Τάλι, όταν γνωρίζονται ως έφηβες, στην πρώτη τους δουλειά ως δημοσιογράφοι το 1982 και σε ένα φλερτ το 2003.

Πρωταγωνιστούν: Katherine Heigl, Sarah Chalke, Ben Lawson

Βαθμολογία: 7/10 

   Το "Firefly Lane" είναι μία δραματική σειρά που εστιάζει στη φιλία μεταξύ δύο γυναικών και το πώς αυτή εξελίσσεται με τα χρόνια. Κεντρικές ηρωίδες είναι η Κέιτ και η Τάλι, δύο πολύ διαφορετικές προσωπικότητες που όμως ταιριάζουν τόσο αρμονικά μεταξύ τους.

   Η σειρά βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο της Kristin Hannah και πιθανόν να υπάρξει και δεύτερη σεζόν, καθώς η ιστορία του βιβλίου δεν ολοκληρώνεται στην πρώτη. Η πλοκή εξελίσσεται με μη γραμμικό τρόπο χρονικά, αφού υπάρχουν συνεχείς εναλλαγές στον χρόνο που γίνονται φανερές όχι μόνο από την εμφάνιση των ηθοποιών, αλλά και από τα χρώματα των εικόνων. Παρουσιάζεται η φιλία των κοριτσιών ως έφηβες, ως νεαρές ενήλικες και ως μεσήλικες. Αυτό είναι που κάνει ενδιαφέρουσα την παρακολούθηση και το ενδιαφέρον δε χάνεται παρότι δεν είναι γεμάτη ανατροπές ούτε έχει γρήγορη πλοκή. Επίσης, κάποια επεισόδια προκαλούν συναισθήματα και συγκίνηση στον θεατή, κάτι που δείχνει ότι με έναν τρόπο η ιστορία σε επηρεάζει. Το στοιχείο της που την κάνει να ξεχωρίζει είναι το γεγονός ότι επικεντρώνεται στη γυναικεία φιλία.

   Οι ηθοποιοί που επιλέχθηκαν για τους ρόλους των βασικών ηρώων ταιριάζουν με τις περιγραφές του βιβλίου, αλλά όχι απόλυτα. Υπάρχουν κάποιες διαφοροποιήσεις που θα εντοπίσουν όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο. Η καλύτερη επιλογή έγινε στην εφηβική εκδοχή των χαρακτήρων και η χημεία μεταξύ των δύο κοριτσιών ήταν εξαιρετική. Το δέσιμο ανάμεσα στις ενήλικες εκδοχές τους-η Katherine Heigl υποδύεται την Τάλι και η Sarah Chalke την Κέιτ- δεν γινόταν τόσο εύκολα φανερό μέσω της οθόνης. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ήταν κακές οι ερμηνείες τους.

   Γενικά, το "Firefly Lane" είναι ένα δράμα που βλέπεται με αρκετό ενδιαφέρον και αφήνει μία θετική εντύπωση με την ολοκλήρωση της σεζόν. Αν και θα μπορούσε με κάποιες αλλαγές να γίνει ακόμη καλύτερο.

   

Γράμματα στην Άιρις (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Οι ευτυχισμένες παιδικές αναμνήσεις της Τες είναι συνδεδεμένες κυρίως με τη γιαγιά της, την Άιρις, που βοήθησε στο μεγάλωμά της. Και τώρα η Τες έχει ένα μυστικό ‒κάτι που θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή πολλών ανθρώπων‒ και ο μόνος άνθρωπος στον οποίο μπορεί να το εξομολογηθεί είναι η αγαπημένη της γιαγιά. Όμως πώς μπορείς να μιλήσεις για το μέλλον σου σε κάποια που δεν θυμάται το παρελθόν της; Η Άιρις γλιστράει μέσα στη λήθη όλο και περισσότερο, μέρα με τη μέρα…

Ώσπου η μοίρα φέρνει την Τζίτζι στη ζωή της Τες. Η Τζίτζι νιώθει μεγάλη συμπάθεια για την Τες, μιας και ξέρει και η ίδια τι σημαίνει μοναξιά. Είναι αποφασισμένη να δείξει στην κοπέλα πως κάθε αναποδιά στη ζωή έχει και μια θετική ανάγνωση. Καθώς η απροσδόκητη φιλία των δύο γυναικών γίνεται όλο και πιο βαθιά, η Τες αισθάνεται την παρόρμηση να ανοιχτεί και να εμπιστευτεί τη φίλη της.

Mέχρι που η Τες ανακαλύπτει ότι η γιαγιά της, η Άιρις, έχει κι αυτή το δικό της μυστικό. Μια βαλίτσα με γράμματα από άλλη εποχή – τα χαμένα κομμάτια μιας ζωής για τα οποία ποτέ δεν μίλησε σε κανέναν. Θα μπορούσαν αυτά τα γράμματα να κρύβουν τις απαντήσεις που η Τες θεωρούσε χαμένες για πάντα;

Συγγραφέας: Ελίζαμπεθ Νομπλ

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Μίνωας για το αντίτυπο.* 

   Το "Γράμματα στην Άιρις" είναι ένα γλυκόπικρο μυθιστόρημα που μας αφηγείται την ιστορία δύο γυναικών της Τες και της Τζίτζι. Το βιβλίο παρουσιάζει τις δυσκολίες που έχουν να αντιμετωπίσουν αυτές οι δύο γυναίκες τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους και τα κοινά που έχουν μεταξύ παρά τη διαφορά ηλικίας. Παρότι η βασική θεματολογία δεν είναι ευχάριστη, δίνεται μία αισιόδοξη οπτική των καταστάσεων και της ζωής γενικότερα.

   Η συγγραφέας επιλέγει την τριτοπρόσωπη αφήγηση με εναλλαγές ανάμεσα στην ιστορία της Τες και της Τζίτζι. Υπάρχουν και κάποια κομμάτια σε πρώτο πρόσωπο και έχουν τη μορφή επιστολής. Η υπόθεση ξετυλίγεται κατά κύριο λόγο στο παρόν, με τις αναφορές στο παρελθόν να είναι λίγες. Το βιβλίο στις πρώτες εκατό σελίδες περίπου είναι αρκετά φλύαρο, μάλλον επειδή η συγγραφέας προσπαθεί να δώσει όσο περισσότερες πληροφορίες μπορεί για το τι συμβαίνει στις ηρωίδες της, ωστόσο στη συνέχεια αυτό μειώνεται αισθητά. Το ενδιαφέρον για ανάγνωση αυξάνεται όσο περνούν τα κεφάλαια και το τέλος του προκαλεί έντονα συναισθήματα. Αυτό που προβληματίζει στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι πως σε η πλοκή μοιάζει να μην έχει συνοχή. Αυτή η εντύπωση δημιουργείται από το γεγονός ότι ενώ γίνεται αναφορά στην Άιρις, τη γιαγιά της Τες, και σε κάποια μυστικά του παρελθόντος, δεν υπάρχει περαιτέρω εξέλιξη στην ιστορία της και δε φαίνεται να επηρεάζεται πολύ η Τες από αυτά. 

   Η Τες και η Τζίτζι αποτελούν τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες του βιβλίου και η παρουσίαση τους είναι ολοκληρωμένη. Η φιλία τους χτίζεται σταδιακά και η χημεία τους γίνεται φανερή από τις πρώτες κιόλας συναντήσεις τους. Ο τρόπος που προβάλλονται και οι δύο τις κάνει να μοιάζουν προσιτές και είναι εύκολη η ταύτιση μαζί τους.

   Γενικά, το "Γράμματα στην Άιρις" είναι ένα μυθιστόρημα γι' αυτούς που αγαπούν τις ιστορίες, οι οποίες είναι βγαλμένες από την καθημερινή ζωή. Θα σας συγκινήσει και θα σας δημιουργήσει μία αίσθηση αισιοδοξιάς.

Τριλογία Manhattan (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη:  

#1 Ένα βράδυ 

Τζέισον Την είδα. Μου άρεσε. Την ήθελα.
Για ένα βράδυ. Όχι παραπάνω.
Γιατί να είσαι µε µία γυναίκα
όταν µπορείς να είσαι µε πολλές;
Απλά µαθηµατικά.

Κίρστεν Είναι εκείνος που οι γονείς σου σε προειδοποιούν για τον τύπο του.
Αλαζόνας, υπερόπτης
και δεν δέχεται το «όχι».
Κρίµα.
Γιατί από εµένα µόνο αυτό θα έχει.

#2 Μετά τα μεσάνυχτα

Σεμπάστιαν Πώς συνεχίζεις όταν χάνεις τον κόσμο σου;
Πριν έξι χρόνια έχασα τον δικό μου και από τότε τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Λένε πως δεν ήταν δικό μου λάθος. Κανείς τους όμως δεν ήταν εκεί.
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορώ να ξεχάσω.
Μέχρι που εκείνη
τα άλλαξε όλα.

Λέξι Πίστευα πως όταν γύριζα από το Λονδίνο, τα πάντα θα ήταν όπως όταν έφυγα.
Τίποτα όμως δεν είναι.
Εκείνος είναι ο κολλητός του αδελφού μου.
Είναι χαμένος στα σκοτάδια του και εγώ δεν θέλω δεσμεύσεις.
Οι δυο μας είμαστε μία καταστροφική ιδέα.
Ή μήπως όχι;

#3 Πριν το ξημέρωμα

Λόγκαν Τη γνώρισα τυχαία στο πάρκο.
Μετά βρεθήκαμε ένοικοι στην ίδια πολυκατοικία.
Είναι μυστηριώδης, αστεία, με κάνει να θέλω να βρίσκομαι κοντά της.
Tα μυστικά της πολλά.
Η επιμονή μου να τα μάθω, μεγάλη.

Έλι Λένε πως το παρελθόν σου δε σε ορίζει. Πίστευα πως κάνουν λάθος.
Μέχρι που γνώρισα εκείνον, μία ημέρα στο πάρκο.
Μου απέδειξε πως μόνο το παρόν μάς φτιάχνει το μέλλον.
Και μου έμαθε να μη φοβάμαι πια.

Συγγραφέας: Τατιάνα Τζινιώλη

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή.

    Η τριλογία Manhattan αποτελείται από τα ρομαντικά μυθιστορήματα με τους εξής τίτλους: Ένα Βράδυ, Μετά τα Μεσάνυχτα και Πριν το Ξημέρωμα. Κεντρικοί ήρωες είναι ο Τζέισον και η Κίρστεν, ο Σεμπάστιαν και η Λέξι, ο Λόγκαν και η Έλι αντίστοιχα. Πρόκειται για τρεις αυτοτελείς ιστορίες, οι οποίες έχουν μία μικρή σύνδεση μεταξύ τους,  και όλες εξελίσσονται στην πόλη της Νέας Υόρκης.

   Η συγγραφέας, Τατιάνα Τζινιώλη, έχει καταφέρει να δημιουργήσει τρεις υπέροχες ιστορίες αγάπης που συνεπαίρνουν τον αναγνώστη. Μέσα από τις σελίδες ταξιδεύεις νοερά στην αγαπημένη πολλών Νέα Υόρκη και ζεις με έναν τρόπο τις περιπέτειες των ηρώων. Η πλοκή και στα τρία βιβλία κινείται σε παρόμοιο μοτίβο και η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, εναλλάξ από τους δύο βασικούς χαρακτήρες του κάθε βιβλίου. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να βρεθεί κοντά με τον εκάστοτε αφηγητή και να κατανοήσει καλύτερα τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του. Το ενδιαφέρον για ανάγνωση δεν μειώνεται καθόλου όσο περνούν οι σελίδες και υπάρχει μία πληθώρα συναισθημάτων που προκαλούνται σε όποιον διαβάζει.

   Οι χαρακτήρες του κάθε βιβλίου είναι ιδιαίτερα καλογραμμένοι και ξεχωριστοί μεταξύ τους. Ο καθένας έχει μία προσωπικότητα που δεν περνά αδιάφορη και διαθέτει κάποια στοιχεία στον χαρακτήρα του που τον κάνουν διαφορετικό. Η χημεία και η καλή σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των δύο μελών του κάθε ζευγαριού περνάει μέσα από τις σελίδες στον αναγνώστη. Αυτό συμβαίνει γιατί η παρουσίαση των χαρακτήρων δεν είναι επιφανειακή. Η συγγραφέας δε μένει μόνο στο παρόν, αλλά αναφέρει και αρκετές πληροφορίες του παρελθόντος που είναι χρήσιμες, ώστε να καταλάβεις τι τους έκανε αυτό που είναι σήμερα.

   Γενικά, η τριλογία "Manhattan" είναι κατάλληλη για τους λάτρεις της ρομαντικής/ερωτικής λογοτεχνίας. Αν επιλέξετε να την διαβάσετε, θα έχετε μία ευχάριστη και ταυτόχρονα συγκινητική αναγνωστική εμπειρία. 

Ο Αφρικανός Γιατρός (Κριτική Ταινίας)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Ένας εξαιρετικός γιατρός από το Κονγκό βρίσκει δουλειά σε ένα χωριό της Γαλλίας, όπου εκείνος και η οικογένειά του προσπαθούν να κατακτήσουν τους αφιλόξενους ντόπιους.

Πρωταγωνιστούν: Marc Zinga, Aïssa Maïga, Bayron Lebli

Βαθμολογία: 7/10 

   "Ο Αφρικανός Γιατρός" είναι ένα κοινωνικό δράμα που έχει κάποια κωμικά στοιχεία και  αφηγείται την ιστορία ενός γιατρού από την Αφρική, του Seyolo, ο οποίος μετακομίζει με την οικογένειά του σε ένα χωριό της Γαλλίας για να εργαστεί.

   Παρακολουθούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η οικογένεια εκεί, καθώς εκτός των άλλων έρχονται αντιμέτωποι και με τον ρατσισμό των κατοίκων του χωριού.  Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, συγκινητική και σε ορισμένα σημεία γίνεται αστεία. Η παρακολούθηση της ταινίας είναι στο σύνολό της μία ευχάριστη εμπειρία, αν και είναι πολλοί οι προβληματισμοί που σου δημιουργεί. 

   Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι καλές, τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών. Η αλληλεπίδραση της οικογένειας του Seyolo με τους κατοίκους του χωριού στην αρχή προκαλεί αρνητικά συναισθήματα στον θεατή, αλλά στη συνέχεια υπάρχουν αλλαγές στις σχέσεις τους. Οι πρωταγωνιστές έχουν μία σύνδεση μεταξύ τους που γίνεται φανερή μέσω της οθόνης και δε λείπουν οι στιγμές γέλιου, οι οποίες προκύπτουν από τους διαλόγους τους.

   Γενικά, "Ο Αφρικανός Γιατρός" είναι μία καλογυρισμένη κοινωνική ταινία που θα αρέσει στους περισσότερους που θα την παρακολουθήσουν. 

Σκοτεινός Κήπος (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Ο Τόμπι ήταν ανέκαθεν τυχερός στη ζωή του. Ώσπου μια νύχτα όλα αλλάζουν. Μια βάναυση επίθεση τον αφήνει τραυματισμένο — δεν θα είναι πια ποτέ ο ίδιος άνθρωπος. Αναζητά καταφύγιο στο πατρικό του, ένα σπίτι γεμάτο όμορφες αναμνήσεις από τα καλοκαίρια του και τα εφηβικά πάρτι με τα ξαδέλφια του. Λίγο μετά την άφιξή του εκεί όμως, στη γέρικη φτελιά του κήπου θα βρεθεί κρυμμένο ένα κρανίο. Και καθώς ο κλοιός των αστυνομικών αρχίζει να σφίγγει γύρω από την οικογένειά του, ο Τόμπι θα αναγκαστεί να επανεξετάσει όσα γνωρίζει για τους αγαπημένους του, για το παρελθόν του και, τελικά, για τον ίδιο.

Συγγραφέας: Tana French

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Μεταίχμιο για το αντίτυπο.* 

   Ο "Σκοτεινός Κήπος" είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που παρότι δεν είναι γεμάτο ανατροπές και δεν έχει γρήγορες εξελίξεις, καταφέρνει να κερδίσει το ενδιαφέρον αυτού που το διαβάζει. Κεντρικός ήρωας είναι ο Τόμπι, ο οποίος αφού δέχεται επίθεση μέσα στο διαμέρισμά του, αποφασίζει να περάσει μερικές εβδομάδες "Στο σπίτι του κισσού" μαζί με τον θείο του.

   Η συγγραφέας δημιουργεί μία ιστορία που σε κρατά σε αγωνία και σε κάποια σημεία σε ανατριχιάζει. Παρά το μέγεθος του βιβλίου και την αργή πλοκή, ο αναγνώστης απορροφάται πλήρως στο διάβασμα, χωρίς να νιώθει ανία. Η χρήση του πρώτου προσώπου και η επιλογή των διαλόγων ως βασικό μέσω αφήγησης, κάνουν το βιβλίο ευκολοδιάβαστο. Στην ουσία οι περισσότερες εξελίξεις της υπόθεσης, γίνονται φανερές μέσα από τις συζητήσεις των ηρώων. Η Tana French έχει σαγηνευτική γραφή και ένα αρκετά πλούσιο λεξιλόγιο. Ένα από τα πολύ θετικά στοιχεία του βιβλίου είναι ότι έχει και κοινωνικές προεκτάσεις, καθώς θίγονται διάφορα κοινωνικά θέματα. Δεν θα γίνει αναφορά σε αυτά, προς αποφυγή αποκαλύψεων. Ενώ ένα στοιχείο που πιθανόν δε θα αρέσει στους περισσότερους είναι ότι σε κάποια σημεία γίνεται φλύαρο και "φρενάρει" η ροή της πλοκής. 

   Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι πολύπλευροι και σωστά δομημένοι. Μέχρι και τις τελευταίες σελίδες φανερώνονται νέες πλευρές της προσωπικότητάς τους. Ο Τόμπι είναι ένας ενδιαφέρων κεντρικός ήρωας και αυτό οφείλεται κυρίως στο μυστήριο που δημιουργείται γύρω από αυτόν, όταν καταλαβαίνει πως το μυαλό του δεν λειτουργεί όπως πριν την επίθεση. Δεν είναι πάντως από τους χαρακτήρες που γίνονται αμέσως αγαπητοί ή συμπαθείς. Ίσως αυτό να μην είναι και από τους σκοπούς της συγγραφέα, δηλαδή να αγαπήσουν οι αναγνώστες τους ήρωές της.

   Γενικά, ο "Σκοτεινός Κήπος" είναι αυτό ακριβώς που φανερώνει ο τίτλος του. Ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ με πολύ μυστήριο και αναπάντεχες αποκαλύψεις.

Clouds (Κριτική Ταινίας)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Ο νεαρός μουσικός Zach Zobiech ανακαλύπτει ότι ο καρκίνος του έχει εξαπλωθεί και ότι έχει μόνο λίγους μήνες ζωής. Έχοντας περιορισμένο χρόνο, εξακολουθεί να προσπαθεί για να πραγματοποιήσει το όνειρό του και κάνει ένα άλμπουμ, χωρίς να περιμένει αυτό που θα ακολουθήσει.

Πρωταγωνιστούν: Fin Argus, Neve Campbell, Sabrina Carpenter

Βαθμολογία: 7/10

   Η ταινία "Clouds" βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και παρουσιάζει την ιστορία του Zach Zobiech. Ο Zach είναι έφηβος και έχει καρκίνο, αυτό όμως δεν τον εμποδίζει απ΄το να κυνηγήσει το όνειρό του. Μαζί με την φίλη του ανεβάζουν ένα μουσικό βίντεο στο διαδίκτυο, χωρίς να περιμένουν την επιτυχία που θα ακολουθήσει.

   Πρόκειται για μία συγκινητική ταινία που δείχνει το μεγαλείο της ψυχής ενός νεαρού ανθρώπου που παρότι έχει μόνο λίγους μήνες ζωής, εξακολουθεί να πιστεύει στο όνειρό του να γίνει μουσικός και να παλεύει γι' αυτό. Η θεματολογία της ταινίας δεν είναι κάτι το καινούριο, ωστόσο το γεγονός ότι αφορά μία πραγματική ιστορία την κάνει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Αν και πραγματεύεται το θέμα του καρκίνου και του επικείμενου θανάτου ενός εφήβου, δεν μένει μόνο σε αυτό, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα στον θεατή. Από τη μία νιώθει λύπη και από την άλλη βιώνει μία αίσθηση αισιοδοξίας, ενώ δε λείπουν και οι στιγμές γέλιου που προκύπτουν από χιουμοριστικές σκηνές.

   Ο πρωταγωνιστής Fin Argus αποδίδει με πολύ καλό τρόπο τον χαρακτήρα του Zach, ενώ έχουν και μεγάλη ομοιότητα στην εξωτερική εμφάνιση. Με την ερμηνεία του καταφέρνει να περάσει σε όποιον παρακολουθεί τα όσα βιώνει ο Zach όσο αφορά την ασθένειά του και την επιτυχία του στο τραγούδι. 

   Γενικά, το "Clouds" είναι μία δραματική ταινία που παρά το βαρύ της θέμα βλέπεται ευχάριστα και δίνει μαθήματα ζωής.