Στη σίκαλη, στα στάχυα, ο πιάστης (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου 

Περίληψη: Ο Χόλντεν Κόλφιλντ δεν είναι εύκολη περίπτωση. Δεν σου επιτρέπει να τον συμπονέσεις, δεν θέλει να τον αγαπήσεις, να τον κάνεις φίλο σου, να ταυτιστείς μαζί του έστω: είναι αδιαπέραστη η ερημιά του. Βλέπει τον κόσμο σαν αμείλικτος τριαντάρης, αλλά εκφράζεται με λεξιλόγιο και συντακτικό ενός πιτσιρικά. Δεν πουλάει επανάσταση. Απολύτως τίποτα δεν πουλάει. Απελπίζεται, αλλά δεν το λέει φωναχτά. Παραιτείται, αλλά δεν το κάνει ζήτημα. Έχει απίστευτο μεγαλείο και η απελπισία του και η παραίτησή του. Ίσως γι αυτό να έχει αντισταθεί ως τώρα στις σχολικές αναλύσεις των αμερικανόπαιδων, στην άρνηση και στη λατρεία, στην παθολογία των φανατικών του και -προπάντων- στον χρόνο: γιατί μιλάει σε ό,τι πιο απελπισμένο έχουμε όλοι μέσα μας.

Συγγραφέας: J.D. Salinger

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γράμματα. 

   Το βιβλίο με τίτλο "Στη σίκαλη, στα στάχυα, ο πιάστης" είναι ένα διαχρονικό νεανικό μυθιστόρημα με κεντρικό ήρωα τον έφηβο Χόλντεν Κόλφιλντ. Η ιδιαίτερη γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας αποτελεί το στοιχείο που κάνει αυτό το ανάγνωσμα ξεχωριστό. 

   Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση σε συνδυασμό με τον τρόπο που εκφράζεται ο ήρωας, δημιουργούν μία αίσθηση αμεσότητας στον αναγνώστη και τον βοηθούν να δεθεί με τον ήρωα. Η ιστορία είναι ουσιαστικά ένα σχόλιο του Χόλντεν για τη ζωή τη δική του και των υπόλοιπων νέων. Ο καυστικός και σαρκαστικός του τόνος κάνουν την εμπειρία της ανάγνωσης συναρπαστική και ευχάριστη. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι πρόκειται για ένα ελαφρύ ανάγνωσμα. Υπάρχουν αρκετά αποσπάσματα που σε προβληματίζουν και σε βάζουν σε σκέψεις. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι, ενώ έχει γραφτεί αρκετές δεκαετίες πίσω, παραμένει επίκαιρο ακόμη και σήμερα. 

   Ο Χόλντεν είναι ένας περίεργος χαρακτήρας που η ιδιόμορφη προσωπικότητά του δεν περνά απαρατήρητη. Η εναλλαγή των συναισθημάτων προς αυτόν είναι συχνή κατά την ανάγνωση. Ως αναγνώστρια τον συμπάθησα πολύ, ωστόσο δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο αποτελεί έναν ήρωα που γίνεται αγαπητός από όλους. 

   Γενικά, το "Στη σίκαλη, στα στάχυα, ο πιάστης" είναι ένα κλασικό μυθιστόρημα με σύγχρονα στοιχεία που αξίζει να διαβαστεί. Ίσως σας φανεί παράξενος ο τρόπος γραφής, κυρίως το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, αλλά είναι το κατάλληλο βιβλίο για "διασκέδαση" και ταυτόχρονα περισυλλογή.

Να ΄μαστε λοιπόν (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Μπράιτον, 1959

Το θέατρο στην άκρη της προβλήτας απολαμβάνει την πιο επιτυχημένη καλοκαιρινή σεζόν των τελευταίων χρόνων. Ο ιδιοφυής νεαρός ταχυδακτυλουργός, Ρόνι, μαζί με την εκθαμβωτική βοηθό του, Ίβι, γίνονται τα πιο λαμπρά αστέρια της παράστασης, προσελκύοντας κάθε βράδυ πλήθος θεατών. Συνδετικό κρίκο του θεάματος αποτελεί ο τρίτος της παρέας, o Τζακ, γεννημένος διασκεδαστής και αξιαγάπητος κομπέρ.
Καθώς προχωράει το καλοκαίρι, το εκτός σκηνής δράμα των τριών φίλων αρχίζει να επισκιάζει τη θεατρική τους επιτυχία. Τα γεγονότα που ξετυλίγονται μέρα με τη μέρα θα σφραγίσουν ανεξίτηλα το μέλλον τους.

Ακροβατώντας ανάμεσα στην προπολεμική και στη μεταπολεμική εποχή, από τα γεγονότα ενός απατηλού, νεανικού καλοκαιριού μέχρι το σήμερα, αναδύονται οι μύχιες σκέψεις και τα όνειρα τριών ανθρώπων που αγάπησαν και πρόδωσαν ο ένας τον άλλον. Αυτό που μένει είναι η μαγεία και το απρόβλεπτο της ζωής, καθώς και ένα βασανιστικό μυστήριο με το οποίο ο Ρόνι, η Ίβι και ο Τζακ θα πρέπει να ζήσουν.
Μαγεία και πραγματικότητα μοιράζονται τη σκηνή σ’ αυτή την έξοχα γραμμένη ιστορία που σηκώνει την αυλαία για να αποκαλύψει τη δύναμη της αγάπης, τις εύθραυστες ψευδαισθήσεις της νεότητας και τις αιφνίδιες μεταστροφές που επιφυλάσσει η ζωή.

Συγγραφέας: Γκράχαμ Σουίφτ

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Μίνωας για το αντίτυπο.*

   Το βιβλίο με τίτλο "Να 'μαστε λοιπόν..." είναι ένα μυθιστόρημα, το οποίο δεν αφηγείται μία "δυνατή" ιστορία. Ωστόσο, κερδίζει τον αναγνώστη με τον τρόπο που είναι γραμμένο και με τα μηνύματα ζωής που περνάει. Ο Ρόνι είναι ταχυδακτυλουργός και στην ουσία διαβάζουμε την ιστορία της ζωής του.

   Ο συγγραφέας με έναν μοναδικό τρόπο καταφέρνει να απορροφήσει πλήρως τον αναγνώστη. Η πλοκή του βιβλίου δεν εξελίσσεται μόνο στο παρόν των ηρώων, αλλά υπάρχουν αρκετές χρονικές εναλλαγές που κάνουν την ιστορία ενδιαφέρουσα. Δεν υπάρχουν ανατροπές ούτε το στοιχείο της έκπληξης. Παρόλα αυτά, ο συνδυασμός περιγραφών και διαλόγων είναι αρμονικός, και το τελικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Το πολύ θετικό στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι ότι περιλαμβάνει αρκετά αποσπάσματα, τα οποία έχουν κάτι να "δώσουν" σε όποιον το διαβάζει. Αυτό το κάτι έχει να κάνει με σημαντικά ζητήματα ζωής που απασχολούν τον κάθε άνθρωπο, όπως είναι οι διαπροσωπικές σχέσεις και οι σκέψεις γύρω από το αναπόφευκτο του θανάτου.

   Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι ανθρώπινοι και είναι πολύ εύκολο να μπεις στη θέση τους και να συνδεθείς μαζί τους. Ταυτόχρονα, έχουν κάποια χαρακτηριστικά που τους κάνουν να ξεχωρίζουν και να έχουν ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον ως ήρωες βιβλίου. Ως κεντρικοί θεωρούνται ο Ρόνι, η Ίβι και ο Τζακ, οι οποίοι σχετίζονται μεταξύ τους τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά.

   Γενικά, το "Να 'μαστε λοιπόν..." είναι ένα μυθιστόρημα λίγων σελίδων (200 σελίδες) που έχει πολλά να μας πει. Είναι ένα ιδιαίτερο ανάγνωσμα, οπότε αν ψάχνετε κάτι το διαφορετικό, αποτελεί μία καλή επιλογή.

Το Μαύρο Περιδέραιο (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Τι θα έλεγες αν σου πρότεινα να πάρεις τον ρόλο μου; Να το παίξεις για λίγο θεός, ένας μικρός θεός του χαρτιού και της μελάνης. Όποτε θες, με διαγράφεις και βάζεις κάποιον άλλο στη θέση μου, κάποιον που ίσως αγαπάς περισσότερο.Αν πάλι το επιθυμείς, μπορεί οι δρόμοι μας να συναντηθούν. Σε αυτήν ή και σε κάποια άλλη διάσταση. Αρκεί μόνο να το γράψεις.Δεν μπορώ να σε πείσω να διαβάσεις αυτό το βιβλίο. Αυτό όμως που μπορώ να κάνω είναι να σε προειδοποιήσω: Η ιστορία του Ιάκωβου δεν είναι μια απλή ιστορία. Δαιδαλώδη παράλληλα σύμπαντα, ενδόμυχες συγκρούσεις, μυστηριώδεις χαρτορίχτρες και υποχθόνιοι γιατροί είναι μόνο μερικά απ' όσα θα βρεθούν μπροστά σου καθώς βουτάς στις σελίδες του. Αν όμως σε τρομάζουν οι προκλήσεις της ψυχής και του νου, αν ζητάς ένα απλό κι ανώδυνο ανάγνωσμα, τότε άσε το βιβλίο αυτό στο ράφι και συνέχισε να προχωράς. Η επιλογή είναι δική σου. Όπως πάντα.

Συγγραφέας: Αλέξης Δαμιανίδης

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πηγή.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Πηγή και τον συγγραφέα για το αντίτυπο.*

   "Το Μαύρο Περιδέραιο" του Αλέξη Δαμιανίδη είναι μία κοινωνική νουβέλα που αφηγείται μία άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία αγγίζει τα όρια της φαντασίας. Ο τρόπος αφήγησης δημιουργεί την εντύπωση ότι ο κεντρικός ήρωας σε κάποια σημεία ταυτίζεται με τον συγγραφέα.

   Η περιπλοκότητα της πλοκής και το ό,τι θίγονται ζητήματα ζωής, αποτελούν τα δύο πολύ θετικά στοιχεία του βιβλίου. Η ιστορία από μόνη της είναι μία καλή βάση και σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη πλοκή και το καλογραμμένο κείμενο, οδηγούν σε ένα τελικό αποτέλεσμα που συναρπάζει τον αναγνώστη. Επίσης, το "πάντρεμα" δύο ειδών, κοινωνικό και φαντασία, δίνει ένα έξτρα ενδιαφέρον στο ανάγνωσμα. 

   Ο κεντρικός ήρωας είναι ένας καθημερινός άνθρωπος και τον χαρακτηρίζει μία μελαγχολία. Οι σκέψεις του δείχνουν ότι πρόκειται για ένα βαθιά σκεπτόμενο άτομο. Ωστόσο, αυτό δεν τον απομακρύνει από τον αναγνώστη, αλλά τον φέρνει πιο κοντά του.

   Γενικά, "Το Μαύρο Περιδέραιο" είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που θα σας αφήσει ικανοποιημένους, όταν το ολοκληρώσετε. Ίσως σας δημιουργηθεί η επιθυμία να μπορούσατε να διαβάσατε κάτι παραπάνω για αυτήν την ιστορία. Αν σας κινήσει την περιέργεια η περιγραφή στο οπισθόφυλλο, τότε θα σας αρέσει το βιβλίο.

Η δίκη των 7 του Σικάγου (Κριτική Ταινίας)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Μια ειρηνική διαμαρτυρία κατέληξε σε μία βίαιη σύγκρουση με την αστυνομία. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια από τις πιο περιβόητες δίκες στην ιστορία.

Πρωταγωνιστούν: Eddie Redmayne, Alex Sharp, Sacha Baron Cohen

 Βαθμολογία: 8/10

   "Η δίκη των 7 του Σικάγου" είναι μία δραματική ταινία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Κατά τη διάρκεια μίας ειρηνικής διαμαρτυρίας, ξεσπούν επεισόδια ανάμεσα στους διαδηλωτές και την αστυνομία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιες συλλήψεις που ακολουθούνται από μία από τις πιο διάσημες δίκες στην ιστορία.

  Πρόκειται για ένα καλογυρισμένο κοινωνικό δράμα που σε απορροφά πλήρως και σε καθηλώνει μπροστά στην οθόνη. Το γεγονός ότι βασίζεται σε αληθινή ιστορία, το κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρον και αυξάνει την ένταση των συναισθημάτων που σου δημιουργούνται κατά την παρακολούθηση της ταινίας. Σκηνοθετικά και σεναριακά δεν υπάρχει κάτι αρνητικό να ειπωθεί. Ίσως θα μπορούσε να έχει μικρότερη διάρκεια, αν και δεν καταλαβαίνεις το πώς περνούν 2 ώρες. Τα γεγονότα που προβάλλονται σε εκπλήσσουν με αρνητικό τρόπο. Η ταινία ξεκινάει πολύ "δυνατά" και το τέλος κερδίζει τον θεατή και του δημιουργεί ανάμεικτες σκέψεις και συναισθήματα.

   Η επιλογή των ηθοποιών είναι πολύ καλή και οι ερμηνείες τους εξαιρετικές. Οι αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στους ήρωες δίνουν στην ταινία ένα επιπλέον ενδιαφέρον και κάνουν το τελικό αποτέλεσμα ακόμη καλύτερο.

   Γενικά, "Η δίκη των 7 του Σικάγου" είναι μία ταινία που απευθύνεται σχεδόν σε όλους και αξίζει να την δεις. Τα όσα προβάλλονται θα σε προβληματίσουν και θα σε βάλλουν στη διαδικασία να σκεφτείς κατά πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα σήμερα, 50 χρόνια μετά. 

Το τέλος του καλοκαιριού (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Ύστερα από χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Τζέιν επιστρέφει στο Έλβι, τη γαλήνια, σκοτσέζικη αγροικία, όπου έζησε μια μαγική παιδική ηλικία. Το Έλβι ήταν πάντα συνδεδεμένo μέσα της με την ανάμνηση του Σινκλέρ, του άντρα που κάποτε ονειρευόταν να παντρευτεί. Αλλά τώρα, γυρίζοντας πίσω, βρίσκει μπροστά της έναν άντρα διαφορετικό από αυτόν που θυμόταν. Έναν άντρα, ο οποίος, χρησιμοποιώντας τη γοητεία του, προσπαθεί να της επιβάλει τα σχέδιά του. Η Τζέιν δεν μπορεί πια να τον εμπιστευτεί – αλλά δεν μπορεί να εμπιστευτεί ούτε τον εαυτό της όταν βρίσκεται κοντά του...

Συγγραφέας: Ρόζαμουντ Πίλτσερ

Βαθμολογία: 3/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Ψυχογιός για το αντίτυπο.* 

   "Το τέλος του καλοκαιριού" είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα με κεντρική ηρωίδα τη νεαρή Τζέιν. Η Τζέιν έχοντας ζήσει κάποια χρόνια στις Η.Π.Α. επιστρέφει στο Έλβι, όπου πέρασε την παιδική της ηλικία. Εκεί θα συναντήσει ξανά τα αγαπημένα της πρόσωπα και θα κληθεί να πάρει διάφορες αποφάσεις που θα καθορίσουν τη ζωή της.

   Το βιβλίο είναι καλογραμμένο, έχει όμορφες περιγραφές και ταξιδεύει τον αναγνώστη μέσα από τις σελίδες του. Αυτά τα στοιχεία χαρακτηρίζουν και τα υπόλοιπα βιβλία της συγγραφέα, Ρόζαμουντ Πίλτσερ. Ωστόσο, στο συγκεκριμένο ανάγνωσμα η ιστορία δεν κερδίζει αυτόν που το διαβάζει. Διαβάζεται με ενδιαφέρον και το τέλος σε αφήνει με θετικές εντυπώσεις, αλλά κάτι μοιάζει να λείπει. Ίσως αν είχε περισσότερες σελίδες, να η πλοκή να είχε μεγαλύτερη εξέλιξη. 

   Όσο αφορά τους χαρακτήρες, είναι εύκολο να σχηματίσουμε μία εικόνα γι' αυτούς, τόσο για την εξωτερική τους εμφάνιση όσο και για την προσωπικότητά τους. Όπως είναι φυσικό, μεγαλύτερη έμφαση δίνεται στη βασική ηρωίδα Τζέιν. Ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με τις σκέψεις και τα συναισθήματά, και θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αρκετά προσιτή ώστε να υπάρξει ταύτιση μαζί της.

   Γενικά, "Το τέλος του καλοκαιριού" είναι ένα ανάλαφρο μυθιστόρημα, κατάλληλο για να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου. Αν σας αρέσουν τα βιβλία της Πίλτσερ, το πιο πιθανό είναι ότι θα σας αρέσει και αυτό, παρότι υστερεί σε σχέση με άλλα δικά της, όπως το εξαιρετικό "Μαζεύοντας Κοχύλια".

 

 

Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Ο κύριος Περντί είναι «λογοτεχνικός φαρμακοποιός». Στο πλωτό βιβλιοπωλείο του, στις όχθες του Σηκουάνα, συνταγογραφεί μυθιστορήματα για κάθε δυσκολία της ζωής –προτείνει στους πελάτες του βιβλία που θα γιατρέψουν τις ψυχές τους.

Τον μόνο που δεν μπορεί να γιατρέψει είναι τον εαυτό του αφού εξακολουθεί να τον στοιχειώνει το φάντασμα της μεγάλης του αγάπης που εξαφανίστηκε πριν από είκοσι ένα χρόνια, αφήνοντας πίσω της μόνο ένα γράμμα. Ένα γράμμα που εκείνος δεν άνοιξε ποτέ.

Αυτό το καλοκαίρι ο κύριος Περντί μπαίνει επιτέλους στον πειρασμό να διαβάσει το γράμμα –και τότε τα πάντα αλλάζουν.

Σηκώνει άγκυρα και φεύγει για τον νότο της Γαλλίας. Με συνταξιδιώτες έναν διάσημο συγγραφέα που έχει χάσει την έμπνευσή του κι έναν ερωτοχτυπημένο σεφ, θα κάνει ένα ταξίδι στην καρδιά της Προβηγκίας. Ένα ταξίδι πίσω στις αναμνήσεις, κι από εκεί ξανά στη ζωή…

Συγγραφέας: Nina George

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.

   "Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο" είναι ένα γλυκό και νοσταλγικό ρομαντικό μυθιστόρημα που σε ταξιδεύει στη Γαλλία. Ο κύριος Περντί έχει ένα πλωτό βιβλιοπωλείο και εξυπηρετεί τους πελάτες του με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Τους κάνει διάφορες ερωτήσεις και ύστερα τους προτείνει ένα βιβλίο που θεωρεί κατάλληλο για την περίπτωσή τους. Μια μέρα αποφασίζει να ξεκινήσει ένα ταξίδι μαζί με έναν νεαρό συγγραφέα και να αφήσει πίσω του τις σκέψεις για τη μεγάλη του αγάπη που τον στοιχειώνουν, ακόμη και αν έχουν περάσει 21 χρόνια από τον χωρισμό τους.

   Η Nina George γράφει με έναν μαγικό τρόπο. Αποτυπώνει τις λέξεις στο χαρτί και δημιουργεί ιστορίες που πάντα έχουν κάτι να σου διδάξουν και να σου πουν σχετικά με ζητήματα ζωής. Το συγκεκριμένο βιβλίο πραγματεύεται θέματα όπως ο έρωτας, η αγάπη, η φιλία και η απώλεια. Η πλοκή εξελίσσεται όχι και τόσο συνηθισμένα, καθώς ενδιάμεσα παρεμβάλλονται αποσπάσματα με αναμνήσεις του Περντί και μερικά γράμματα από την αγαπημένη του, τη Μανόν. Αυτό κάνει το βιβλίο πιο ενδιαφέρον και την αναγνωστική εμπειρία πιο διασκεδαστική. Ένα στοιχείο που θα αρέσει στους περισσότερους είναι οι αναφορές σε βιβλία που γίνονται σε διάφορα σημεία. Ενώ οι προτάσεις βιβλίων ως "φάρμακα" που υπάρχουν σε παράρτημα στο τέλος, καθώς και κάποιες συνταγές που εντάσσονται σε αυτό, θα εκτιμηθούν από τους αναγνώστες.

   Οι χαρακτήρες είναι καλοδουλεμένοι και παρουσιάζονται όλες οι πλευρές τους. Όποιος διαβάζει το βιβλίο έρχεται σε επαφή με τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, ιδίως του κεντρικού ήρωα (κ. Περντί). Ο κ. Περντί είναι από τους ήρωες που κατά κάποιον τρόπο μένουν μαζί σου και μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης.

   Γενικά, "Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο" είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα γεμάτο συναισθήματα και όμορφες εικόνες. Είναι ένα βιβλίο κατάλληλο για τους περισσότερους βιβλιοφάγους εκεί έξω. 

Σώσε Με (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Αναπνέει με δυσκολία. Την κοιτώ και της υπόσχομαι πως θα φύγουμε αποκεί μέσα. Είναι η στιγμή που η προσταγή της χώνεται μέσα στο κεφάλι μου σαν ακοίμητος φρουρός που διατάζει, κι εγώ υπακούω. «Σώσε με» λέει.

Με αφορμή το μνημόσυνο του πατέρα της, η Νικόλ Πομάνου, μια νεαρή καλλιτέχνις ξυλογλυπτικής, επισκέπτεται το χωριό της, το Κρυφό, για να συναντήσει τη μητέρα και τις δυο αδελφές της.
Η μικρότερη αδελφή της δεν εμφανίζεται στο καθορισμένο ραντεβού. Η εξαφάνισή της θα δοκιμάσει τους δεσμούς της οικογένειας. Για να τη σώσουν, πρέπει να αντιμετωπίσουν τα μυστικά που τόσα χρόνια έκρυβαν στο Δάσος των Μανιταριών.
Την ίδια στιγμή, στον υγρότοπο του Εθνικού Πάρκου Θράκης, η αστυνόμος Λουκίδη ανακαλύπτει το παραμορφωμένο πτώμα μιας γυναίκας...

Συγγραφέας: Δημήτρης Σίμος

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Μεταίχμιο για το αντίτυπο.* 

   Το "Σώσε Με" είναι ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ που έχει αρκετά στοιχεία αστυνομικού μυθιστορήματος.  Τρεις αδερφές συναντιούνται κάθε χρόνο στο χωριό τους, το Κρυφό, για να τιμήσουν μαζί με τη μητέρα τους τη μνήμη του νεκρού πατέρα τους. Αυτή τη φορά όμως, συμβαίνει κάτι αναπάντεχο. Η μικρότερη αδερφή, η Άλκηστις δεν εμφανίζεται την ημέρα του μνημόσυνου. 

   Ο συγγραφέας με τις περιγραφές του σε μεταφέρει νοερά στα μέρη που εξελίσσεται η ιστορία. Με το που πιάνεις το βιβλίο στα χέρια σου και ξεκινάς να το διαβάζεις, απορροφάσε πλήρως από τα όσα συμβαίνουν. Παράλληλα με την βασική υπόθεση που είναι η εξαφάνιση της Άλκηστις, διαβάζουμε και για τις αστυνομικές έρευνες της αστυνόμου Λουκίδη, η οποία προσπαθεί να διαλευκάνει τις μυστηριώδεις δολοφονίες γυναικών στην περιοχή. Ο συνδυασμός των ιστοριών και οι αναδρομές στο παρελθόν γίνονται με τον καλύτερο τρόπο, καθώς όλα ξεκαθαρίζουν στο τέλος και δεν μένει κάτι που να μην εξηγηθεί. 

   Όσο αφορά τους χαρακτήρες, παρόλο που είναι αρκετοί, είναι όλοι τους σωστά δομημένοι. Ο καθένας που διαβάζει το βιβλίο, σίγουρα θα νιώσει να ταυτίζεται, να συμπονεί ή να συμπαθεί κάποιον από αυτούς, αφού είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Προσωπικά ξεχώρισα τη μεσαία αδερφή, τη Νικόλ. 

   Γενικά, το "Σώσε Με" είναι ένα ατμοσφαιρικό και καλογραμμένο ψυχολογικό θρίλερ που σε κρατά σε αγωνία και σου επιφυλάσσει διάφορες ανατροπές και εκπλήξεις. Είναι από τα βιβλία που αξίζει να διαβάσετε, ειδικά αν είστε λάτρεις του είδους.

Ο Τραυματιοφορέας (Κριτική Ταινίας)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Αδυνατώντας να αντιμετωπίσει τη νέα του πραγματικότητα στην αναπηρική καρέκλα, ο Άνχελ παθαίνει εμμονή με την γυναίκα που τον άφησε και βάζει μπροστά ένα σχέδιο εκδίκησης.

Πρωταγωνιστούν: Mario Casas, Déborah François, Guillermo Pfening

Βαθμολογία: 6/10

   Η ταινία με τίτλο "Ο Τραυματιοφορέας" είναι ένα ισπανικό ψυχολογικό θρίλερ που σε κρατά σε αγωνία, αλλά δεν καταφέρνει κάτι περισσότερο από αυτό. Ο Άνχελ μετά από ένα ατύχημα εν ώρα εργασίας καταλήγει σε αναπηρικό αμαξίδιο. Η νέα του κατάσταση επηρεάζει τη σχέση του με τη σύντροφό του, καθώς ο Άνχελ αλλάζει συμπεριφορά και αρχίζει να συμπεριφέρεται με έναν παράξενο τρόπο.

   Το σενάριο διατηρεί σταθερό το ενδιαφέρον του θεατή, ωστόσο είναι απλοϊκό και δεν έχει ιδιαίτερα στοιχεία έκπληξης και ανατροπής. Βέβαια στο τέλος υπάρχει μία κορύφωση και σου αφήνει κυρίως θετικές εντυπώσεις. Η πλοκή στην αρχή είναι λίγο αργή, αλλά στη συνέχεια αυξάνονται οι ρυθμοί και μαζί τους η αγωνία κορυφώνεται. 

   Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι καλές, ενώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Mario Casas (Άνχελ), ο οποίος πρωταγωνιστεί, ξεχωρίζει. Ίσως αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι υποδύεται έναν ιδιόμορφο χαρακτήρα. 

   Γενικά, "Ο Τραυματιοφορέας" είναι μία μέτρια ταινία που όμως θα την έβλεπε "ευχάριστα" κάποιος που παρακολουθεί ψυχολογικά θρίλερ. Δεν είναι σε καμία περίπτωση κακή, αλλά κάτι της λείπει για να πούμε ότι είναι από αυτές που δεν πρέπει να χάσεις.

Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες (Κριτική Βιβλίου)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Για χρόνια, οι φήμες για την Πιτσιρίκα του Βάλτου έδιναν κι έπαιρναν στο Μπάρκλι Κόουβ, ένα ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας. Ο θάνατος του νεαρού Τσέις Άντριους τις έκανε να φουντώσουν ακόμη περισσότερο. Ποιος θα μπορούσε να τον είχε σκοτώσει, αν όχι εκείνο το αγριοκόριτσο που ζούσε μονάχο του στα βάθη του βάλτου;

Αλλά την Κάια δεν την είχαν καταλάβει. Ευαίσθητη και έξυπνη, είχε καταφέρει να επιβιώσει ολομόναχη, εγκαταλελειμμένη απ’ τους ανθρώπους, παρέα με τους γλάρους και μ’ όσα της δίδαξε η άμμος κι η αρμύρα. Όταν δύο νεαροί απ’ το χωριό γοητεύονται απ’ την άγρια ομορφιά της, η Κάια ανοίγεται σε μια καινούργια ζωή. Αλλά τότε συμβαίνει το αδιανόητο.

Συγγραφέας: Ντέλια Όουενς

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΔΩΜΑ.

   Το "Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες" είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που μαγεύει και απορροφά τον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Διαβάζουμε την ιστορία της ζωής της Κάια, η οποία μεγαλώνει σε έναν βάλτο.

   Η συγγραφέας Ντέλια Οουένς γράφει εξαιρετικά και η γραφή της είναι καθηλωτική. Οι περιγραφές της είναι όσο λεπτομερείς χρειάζεται και σε μεταφέρουν στο μέρος όπου λαμβάνει χώρα η ιστορία, δηλαδή στον βάλτο, χωρίς να σε κουράζουν ή να μειώνουν το ενδιαφέρον σου. Η πλοκή εξελίσσεται σε δύο χρόνος και ο τρόπος που μπλέκονται οι δύο ιστορίες είναι αριστοτεχνικός. Η υπόθεση έχει στοιχεία κοινωνικού μυθιστορήματος και μυστηρίου. Ο συνδυασμός αυτών των δύο ειδών οδηγεί σε ένα πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα που κρατάει το ενδιαφέρον όποιου διαβάζει το βιβλίο, από την αρχή έως το τέλος. 

   Η Κάια είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα κεντρική χαρακτήρας. Κάποιες από τις πράξεις της είναι αξιοθαύμαστες και παρότι η ταύτιση μαζί της είναι μάλλον αδύνατη, είναι εύκολο να μπεις στη θέση της και να βιώσεις κατά κάποιο τρόπο τα συναισθήματά της. 

   Γενικά, το "Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες" είναι ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί από όλους. Στο σύνολο του είναι ένα βιβλίο που θα σας ενθουσιάσει και το τέλος θα σας αφήσει απόλυτα ικανοποιημένους.

Emily in Paris (Κριτική Σειράς)

 από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Έχοντας βρει την δουλειά των ονείρων της στο Παρίσι, η Έμιλι Κούπερ, στέλεχος μάρκετινγκ από το Σικάγο, πρέπει να συνδυάσει δουλειά, φιλίες και έρωτα στη νέα της ζωή.

Πρωταγωνιστούν: Lily Collins, Philippine Leroy-Beaulieu, Ashley Park

Βαθμολογία: 7/10

   Η σειρά των 10 επεισοδίων με τίτλο "Emily in Paris" είναι μια ανάλαφρη ρομαντική κομεντί. Η Emily είναι μια νεαρή γυναίκα που ταξιδεύει στο Παρίσι για δουλέψει σε μια διαφημιστική εταιρεία. 

   Η ιστορία εξελίσσεται ολόκληρη στο Παρίσι και η βασική της θεματολογία περιστρέφεται γύρω από τον χώρο της μόδας. Το σενάριο δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, ωστόσο το ενδιαφέρον κατά την παρακολούθηση της σειράς παραμένει αμείωτο. Το ρομαντικό στοιχείο κυριαρχεί σε όλα τα επεισόδια, χωρίς όμως να φτάνει στο σημείο του γλυκανάλατου. Θυμίζει γενικότερα ταινίες, όπως Ο διάβολος φοράει Prada, και σειρές, όπως το Gossip Girl.

   Η Lily Collins έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς υποδύεται την Emily. Η Emily είναι τελειομανής, πεισματάρα και έχει αίσθηση του χιούμορ. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι από τους χαρακτήρες που γίνονται συμπαθείς στους περισσότερους. Η χημεία της, με σχεδόν όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες, είναι πολύ καλή. Το cast σαν σύνολο είναι αυτό που πρέπει, χωρίς να διακρίνεται κάποια εξαιρετική ερμηνεία.

   Γενικά, το "Emily in Paris" είναι μία ευχάριστη και διασκεδαστική σειρά, κατάλληλη για να περάσεις ευχάριστα τον χρόνο σου. Αν οι ρομαντικές κομεντί είναι ένα είδος που προτιμάς, σίγουρα θα σου αρέσει.