Μαθήματα Χημείας (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Η χηµικός Ελίζαµπεθ Ζοτ απέχει πολύ από τη µέση γυναίκα. Μάλιστα, η Ελίζαµπεθ Ζοτ θα ήταν η πρώτη που θα επεσήµαινε πως δεν υπάρχει µέση γυναίκα. Βρισκόµαστε όµως στις αρχές της δεκαετίας του ’60, και η ανδροκρατούµενη οµάδα της στο Ινστιτούτο Ερευνών Χέιστινγκς στο οποίο εργάζεται έχει µια εντελώς αντιεπιστηµονική άποψη για την ισότητα. Με εξαίρεση το µεγάλο αστέρι της επιστηµονικής κοινότητας, τον Κάλβιν Έβανς, υποψήφιο για το Βραβείο Νόµπελ. Ο Έβανς είναι µοναχικός, ιδιοφυής, συµπονετικός αλλά και άγαρµπος. Και την ερωτεύεται, µα για τι άλλο, για το µυαλό της. Πραγµατική χηµεία!
Όπως όµως η επιστήµη, έτσι και η ζωή είναι απρόβλεπτη. Μερικά χρόνια αργότερα η Ελίζαµπεθ Ζοτ θα βρεθεί ανύπαντρη, µε ένα παιδί κι έναν σκύλο, να παρουσιάζει –όλως παραδόξως– την πιο επιτυχηµένη εκποµπή µαγειρικής της τηλεόρασης. Η ασυνήθιστη προσέγγισή της απέναντι στη µαγειρική αποδεικνύεται επαναστατική. Όσο όµως το κοινό της µεγαλώνει τόσο µεγαλώνει και η δυσαρέσκεια ορισµένων. Γιατί απ’ ό,τι φαίνεται η Ελίζαµπεθ Ζοτ δεν µαθαίνει στις γυναίκες µόνο τα µυστικά της κουζίνας, αλλά κυρίως τους µαθαίνει ότι η θέση µιας γυναίκας είναι έξω από αυτήν. Τις προκαλεί να αλλάξουν τρόπο ζωής.

Συγγραφέας: Bonnie Garmus

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Μεταίχμιο για το αντίτυπο.*

    Το βιβλίο με τίτλο "Μαθήματα Χημείας" είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που πραγματεύεται ποικίλα θέματα όπως είναι η ισότητα των φύλων, η διαχείριση του πένθους και η κακοποίηση. Κεντρική ηρωίδα είναι η Ελίζαμπεθ Ζοτ, η οποία είναι χημικός και προσπαθεί να επιβιώσει στον ανδροκρατούμενο χώρο της επιστήμης στις αρχές της δεκαετίας του '60.

   Η ιστορία επικεντρώνεται στη ζωή της Ελίζαμπεθ και καλύπτει αρκετά χρόνια από αυτήν. Η συγγραφέας, μέσα από την αφήγηση των όσων συμβαίνουν στην ηρωίδα της, καταφέρνει να προβάλει ζητήματα που απασχολούν και την κοινωνία του σήμερα. Παράλληλα, προσπαθεί να περάσει διάφορα μηνύματα στον αναγνώστη, με την πλειονότητα αυτών να χαρακτηρίζονται από μία φεμινιστική χροιά. Η γραφή είναι απλή και ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του βιβλίου, ενώ ταυτόχρονα το κάνει και ευκολοδιάβαστο. Σε αυτό συμβάλλει και η ενδιαφέρουσα υπόθεση. Από άποψη πλοκής δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο σαν ανάγνωσμα, καθώς δεν το διαβάζεις κυρίως για να μάθεις τι θα γίνει παρακάτω, αλλά γιατί σε συναρπάζει ο τρόπος που προσεγγίζει η συγγραφέας τα διάφορα κοινωνικά θέματα. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι το βιβλίο είναι φτωχό σε εξελίξεις.    

    Η Ελίζαμπεθ είναι μία δυναμική γυναίκα, με την περιγραφή της να δίνει έμφαση και στα δυνατά σημεία του χαρακτήρα της και  στις αδυναμίες της. Είναι ένας άνθρωπος που παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, δεν τα παρατάει και αυτό την κάνει άξια θαυμασμού. Σε γενικές γραμμές, δεν είναι από τις ηρωίδες βιβλίων που συμπαθείς εύκολα ή γίνονται αμέσως αγαπητές. Όσο όμως προχωρά η ανάγνωση, την μαθαίνεις καλύτερα και η άποψη που έχεις σχηματίσει γι' αυτήν αλλάζει προς το καλύτερο. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες περιγράφονται λεπτομερώς και παρουσιάζονται κατά κύριο λόγο από την οπτική της Ελίζαμπεθ. Δηλαδή μαθαίνουμε περισσότερα γι' αυτούς, διαβάζοντας το τι έχουν κάνει ή το πώς έχουν φερθεί σε σχέση με την Ελίζαμπεθ.

    Ολοκληρώνοντας, το "Μαθήματα Χημείας" είναι ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί από τους περισσότερους αναγνώστες και να τους αφήσει ικανοποιημένους. Αν θέλετε να διαβάσετε ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με τέτοιου είδους θεματολογία, αποτελεί μία καλή επιλογή για εσάς.