Το Πανδοχείο (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Περίληψη: Αθήνα, 1941. Ο δικηγόρος Αριστείδης Ιωακειμίδης και ο αδελφός του Ανδρέας τάσσονται με δουλική προθυμία στο πλευρό των Γερμανών κατακτητών. Στον αντίποδα, ο μικρότερος αδελφός τους, Φωκάς, και τρεις γυναίκες της οικογένειας αντιστέκονται δρώντας με απόλυτη μυστικότητα. Η οικογενειακή ισορροπία διαταράσσεται από εχθρότητες, πάθη και ασίγαστους έρωτες.

Ορεινή Μπόβα, Καλαβρία, 1946. Η κόρη του Αριστείδη Ιωακειμίδη, Αντονέλλα, θέλοντας να ξεφύγει από το βάρος που νιώθει για τη στάση του πατέρα της, εγκαταλείπει οριστικά την Ελλάδα ακολουθώντας τον σύζυγό της Αναστάζιο Αντριότι στην πατρίδα του, την Κάτω Ιταλία.

Η ελληνόφωνη Καλαβρία την καλοδέχεται. Η νεαρή κοπέλα γοη­τεύεται από την ειδυλλιακή ύπαιθρο, τους ανθρώπους της, τις μνήμες τους, αλλά και την ιστορία της αλλοτινής Μεγάλης Ελλάδας. Ωστόσο, το ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με τις πληγές που άφησε η αγριότητα του Μουσολίνι: την απόλυτη φτώχεια, ανεργία, μετανάστευση, κοινωνική αδικία. Εργαζόμενοι σκληρά, το 1960 αποκτούν το πανδοχείο «Magna Grecia», ανακουφίζοντας εν μέρει την κακοπαθημένη ζωή τους.

Ρήγιο, Καλαβρία, 1995. Πρωτοπόρα και δυναμική, η Αντονέλλα αποφασίζει να περάσει το γέρμα της ζωής της στο πανδοχείο με μια παρέα συνομηλίκων της. Οι ζωές τους γίνονται μέρος της δικής της ζωής και οι ξεχωριστές ιστορίες όλων μπλέκονται σε μια ασίγαστη επιθυμία για λύτρωση.

Συγγραφέας: Δέσποινα Χατζή

Βαθμολογία: 4/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.

*Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Μίνωας για το αντίτυπο.*

   "Το Πανδοχείο" της Δέσποινας Χατζή είναι ένα μυθιστόρημα με αρκετά στοιχεία από το είδος του ιστορικού. Η ιστορία εξελίσσεται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και ακολουθεί την κεντρική ηρωίδα Αντονέλλα, καθώς και διάφορα μέλη του οικογενειακού της περιβάλλοντος.

   Η υπόθεση του βιβλίου επικεντρώνεται στην αφήγηση της ζωής της Αντονέλλας, ξεκινώντας από το τέλος της εφηβείας της, κατά το οποίο η Αθήνα βρισκόταν υπό την γερμανική κατοχή. Παράλληλα, ο αναγνώστης μεταφέρεται στα μέσα της δεκαετίας του '90, όπου η Αντονέλλα είναι πλέον ηλικιωμένη και ζει με άλλους συνομηλίκούς της στο πανδοχείο της στο Ρήγιο. Η πλοκή είναι καλά δομημένη και οι διάφορες χρονικές και τοπικές εναλλαγές δεν μπερδεύουν τον αναγνώστη, αφού είναι αρμονικά πλεγμένες μεταξύ τους. Αντίθετα, κάνουν την αναγνωστική εμπειρία πιο ενδιαφέρουσα. Η συγγραφέας έχει εμφανές ταλέντο στη χρήση της γλώσσας και καταφέρνει να δημιουργήσει πολύ ζωντανές εικόνες στο μυαλό των αναγνωστών, εμπλουτισμένες από χρώματα και μυρωδιές. Η ιστορία από μόνη της δε χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία. Ωστόσο, η περιγραφή της ζωής στην ελληνόφωνη Καλαβρία δεν είναι κάτι που συναντάς συχνά στην ελληνική λογοτεχνία, ενώ υπάρχουν και αναφορές που αφορούν την ιστορία της Ελλάδας.

   Η Αντονέλλα, ως κεντρική ηρωίδα, γίνεται πολύ αγαπητή στον αναγνώστη και ως νεαρή και ως ηλικιωμένη γυναίκα. Είναι καλόκαρδη, έχει πείσμα και δεν το βάζει εύκολα κάτω.  Όσο αφορά τους υπόλοιπους χαρακτήρες του βιβλίου περιγράφονται επαρκώς και ο αναγνώστης μπορεί να σχηματίσει μία άποψη για τον καθένα από αυτούς κατά την ανάγνωση. Από αυτούς ξεχωρίζουν, η μητέρα και ο θείος της Αντονέλλας, η Βασιλική και ο Φωκάς.

   Γενικά, "Το Πανδοχείο" είναι ένα καλογραμμένο και αισιόδοξο μυθιστόρημα που σου περνάει το μήνυμα ότι μπορείς να τα καταφέρεις, ακόμη και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες. Αν σας κινήσει το ενδιαφέρον η περιγραφή του, τότε διαβάστε το.