Ο Μουγκός Ουζμπέκος και άλλες ιστορίες παρανομίας (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Στη Λατινική Αμερική του δεύτερου μισού του περασμένου αιώνα, η πολιτική κατείχε κυρίαρχη θέση στο μυαλό και στην ψυχή των νέων. Στη Χιλή και σε άλλες χώρες του νοτίου ημισφαιρίου, οι δεκαεφτάχρονοι ρίχνονταν στη μάχη κατά του καπιταλισμού χρησιμοποιώντας μεθόδους τραβηγμένες απ’ τα μαλλιά και ελάχιστα απειλητικές για το σύστημα, πάντως ευρηματικές και έμπλεες ρομαντισμού: η ληστεία στην τράπεζα γίνεται (με τη συνοδεία μουσικής για να μην αγχωθούν οι πελάτες) προκειμένου ν’ αποκτήσει φως και νερό ο καταυλισμός των αστέγων. η άκρως συνωμοτική οργάνωση των νεαρών «ανταρτών πόλεων» θέτει όλη την επικοινωνιακή υποδομή της στην υπηρεσία της αναζήτησης ενός κουτιού με βρεφικό γάλα (πλήρες, σε σκόνη, με δύο πιπίλες) για το μωρό της νεαρής συντρόφισσας. ο χιλιανός «καρατέκα» επιστρατεύει περίστροφο για να κερδίσει τον αγώνα με τον βορειοκορεάτη ομόλογό του. η αμερικάνικη μουσική αποδεικνύεται πολύ πιο αποτελεσματική από τη μαρξιστική διαλεκτική τη στιγμή του φλερτ, κι ένα παλιό φορητό πικάπ γίνεται το απόλυτο όπλο στον σκληρό αγώνα για την κατάκτηση κάποιας πανέμορφης σοβιετικής συντρόφισσας.
Μία από τις πιο φωτεινές συγγραφικές στιγμές του ώριμου Σεπούλβεδα, σε εννέα τρυφερές ιστορίες με μεγάλες δόσεις λυτρωτικού χιούμορ, σπονδή σε μια εποχή όπου οι νέοι μοιράζονταν «το ωραίο όνειρο να είναι νέοι χωρίς να παίρνουν την άδεια κανενός».

Συγγραφέας: Λουίς Σεπούλβεδα

Βαθμολογία: 3.5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Opera.

   Το βιβλίο "Ο Μουγκός Ουζμπέκος και άλλες ιστορίες παρανομίας" του Λουίς Σεπούλβεδα περιλαμβάνει 9 διηγήματα που εκτυλίσσονται με φόντο τη Λατινική Αμερική κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Το ταλέντο του συγγραφέα είναι εμφανές, καθώς καταφέρνει μέσα από αυτές τις μικρές ιστορίες να προκαλέσει γέλιο στον αναγνώστη και να του μεταφέρει το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή στις συγκεκριμένες χώρες. Οι ιστορίες περιλαμβάνουν αρκετά ευτράπελα και είναι ιδιαίτερα ευφάνταστες. Από αυτές, εγώ προσωπικά ξεχώρισα δύο. Η μία έχει τίτλο "Ο Μουγκός Ουζμπέκος" και η άλλη "Ο Άλλος Θάνατος του Τσε". Βέβαια, όλες οι ιστορίες είναι καλογραμμένες και έχουν ως κεντρικούς ήρωες ιδιόμορφους χαρακτήρες.

   Γενικά, είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα, έχει λίγες σελίδες (126) και οι ιστορίες είναι σύντομες. Αξίζει να το διαβάσεις αν θέλεις κάτι ανάλαφρο για να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου.