Η Έλενορ Όλιφαντ είναι απολύτως καλά (Κριτική Βιβλίου)

από την Γεωργία Παπαδοπούλου

Η Έλενορ Όλιφαντ είναι τριάντα χρονών, ζει στη Γλασκώβη και δουλεύει ως λογίστρια σε μια εταιρεία γραφιστικής. Κάθε μέρα πηγαίνει στη δουλειά της, τα βράδια λύνει σταυρόλεξα και ακούει ραδιοφωνικές σαπουνόπερες, τις Τετάρτες μιλάει τηλεφωνικά με τη μητέρα της και περιμένει να έρθει η Παρασκευή για να φάει πίτσα και να μεθύσει με βότκα μέχρι το πρωί της Δευτέρας.

Είναι τελείως μόνη, αλλά δηλώνει απολύτως καλά.

Ώσπου, μια μέρα ερωτεύεται έναν τραγουδιστή και αρχίζει να φαντασιώνεται –χωρίς να έχουν καν γνωριστεί, χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή υπόνοια– πως είναι ο άντρας της ζωής της. Μόνο ένας συνάδελφός της, ο Ρέιμοντ, της φέρεται πολύ καλά –σε αντίθεση με τις αποστάσεις που κρατούν οι υπόλοιποι. Τι κρύβεται άραγε πίσω από τον αλλόκοτο και δύστροπο χαρακτήρα της Έλενορ;

Συγγραφέας: Gail Honeyman

Βαθμολογία: 5/5

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Το βιβλίο με τίτλο "Η Έλενορ Όλιφαντ είναι απολύτως καλά" της Gail Honeyman είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που αφορά την "παράξενη" καθημερινότητα της κεντρικής ηρωίδας Έλενορ. Η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου είναι ένα διασκεδαστικό, απολαυστικό και συγκινητικό ταξίδι. Η ζωή της Έλενορ δεν είναι αυτή που θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κανείς ως φυσιολογική, ωστόσο αυτή αισθάνεται φαινομενικά καλά με την καθημερινότητά της. Μια μέρα αποφασίζει να αλλάξει, καθώς "ερωτεύεται" έναν τραγουδιστή που έχει δει μόνο μία φορά και αυτός δε γνωρίζει την ύπαρξή της. Αυτή η περιγραφή ταιριάζει σε ένα ρομαντικό μυθιστόρημα, αλλά αυτό το βιβλίο μόνο σε αυτή την κατηγορία δεν ανήκει. Όλο το βιβλίο περιγράφει τις αλλαγές που επέρχονται στη ζωή της Έλενορ, με τρόπους που ούτε η ίδια δε θα μπορούσε να φανταστεί. Η ιστορία δίνει διάφορα μαθήματα ζωής, όπως το να μην κρίνεις κάποιον πριν τον γνωρίσεις, μόνο από την εμφάνισή του. Επίσης, δείχνει πόσο σημαντική είναι η κοινωνική επαφή και η φιλία στη ζωή ενός ανθρώπου. Όσο αφορά την πρωταγωνίστρια, παρά τις παραξενιές της, είναι ιδιαίτερα συμπαθής στον αναγνώστη και δεν προκαλεί το αίσθημα της "λύπησης", αν αναλογιστεί κανείς το ιδιαίτερα δύσκολο και σκοτεινό παρελθόν της. 

Γενικά, πρόκειται για ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα που σου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα κατά την ανάγνωσή του. Από τη μία υπάρχουν περιστατικά που σου προκαλούν γέλιο και από την άλλη η περιγραφή της σκληρής πραγματικότητας της πρωταγωνίστριας είναι σαν μια γροθιά στο στομάχι. Είναι ένα βιβλίο που σε βάζει σε σκέψεις και σίγουρα αξίζει να το διαβάσετε.