από την Αθηνά Παπαδοπούλου
Μέσω μιας επαναστατικής τεχνολογίας που ξεκλειδώνει τις γενετικές του
μνήμες, ο Κάλουμ Λιντς βιώνει τις περιπέτειες του προγόνου του, Αγκιλάρ,
στην Ισπανία του 15ου αιώνα. Ο Κάλουμ ανακαλύπτει ότι κατάγεται από μια
μυστηριώδη κρυφή αδελφότητα, τους θανάσιμους Assassins, και
συγκεντρώνει φοβερές γνώσεις και ικανότητες για να αντιμετωπίσει την
παντοδύναμη οργάνωση Templar στο σήμερα.
Η ταινία
Assassin's Creed, εμπνευσμένη από το ομώνυμο, δημοφιλές στους
gamers, βιντεοπαιχνίδι
, μας άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Το σενάριο
απλώνεται σε πολλά χρονικά επίπεδα, με τις αναδρομές στην Ισπανία του 15ου αιώνα να αναδεικνύονται ως οι πιο αξιοθαύμαστες, ως προς τη φωτογραφία και την απόδοση της ατμόσφαιρας της συγκεκριμένης εποχής γενικότερα. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε τις συμβολικές προεκτάσεις που φέρει η υπόθεση. Ο λόγος για τα μηνύματα περί ελεύθερης βούλησης, ένα ζήτημα που διακρίνεται τόσο για την καθολικότητα, όσο και τη διαχρονικότητά του.
Από την άλλη μεριά, μολονότι στους κεντρικούς ρόλους επιλέχθηκαν σχετικά μεγάλα και αξιοπρεπή, θα λέγαμε, ονόματα της κινηματογραφικής βιομηχανίας (Michael Fassbender, Marion Cotillard), αυτό δεν ήταν αρκετό για να καλυφθεί η κενότητα των χαρακτήρων. Κατά τη γνώμη μας, λίγη παραπάνω έμφαση στην προσωπικότητα των ηρώων, αλλά και στην ιστορία των Assassins, θα έκανε την ταινία πιο μεστή και πιο ολοκληρωμένη.
Πρόκεται, λοιπόν, για μια συμπαθητική ταινία δράσης, η οποία αποδόθηκε με περισσότερο στόμφο και λιγότερο περιεχόμενο από αυτό που της άξιζε. Δεδομένου ότι στο τέλος υπάρχει υπόνοια για συνέχεια στο μέλλον, δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε πως στο επόμενο μέρος θα ανέβει ο βαθμός ικανοποίησής μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου