από την Αθηνά Παπαδοπούλου
Στη νέα ταινία του Woody Allen, μεταφερόμαστε πίσω στη δεκαετία του 1930. Ο νεαρός Bobby (Jesse Eisenberg) μετακομίζει στο Χόλυγουντ, φιλοδοξώντας να κάνει ένα καινούριο επαγγελματικό ξεκίνημα κοντά στον πασίγνωστο ατζέντη διασημοτήτων και θείο του, Phil (Steve Carell).
Το Cafe Society περιλαμβάνει όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία μας έχει συνηθίσει ο δημιουργός της στα προηγούμενα έργα του. Ξεκινώντας από το είδος της, δηλαδή λίγο δράμα, λίγο κωμωδία και αρκετό ρομάντζο, κι ενδεδυμένη με την οικεία στους φανατικούς του W. Allen ρετρώ αισθητική, η ταινία καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο να μας μεταφέρει νοητά στην Αμερική του '30, υπό τους συνεχείς, μάλιστα, ήχους της Jazz μουσικής. Σεναριακά, τα αταίριαστα, θα λέγαμε, ζευγάρια, ένα ακόμα ερωτικό τρίγωνο, καθώς και το τέλος που αφήνει τα συμπεράσματα σε εσάς, αποτελούν στοιχεία που αναμφισβήτητα μας έχει ξαναπαρουσιάσει ο εν λόγω σκηνοθέτης. Με άλλα λόγια, οι όμορφες εικόνες, η περιπαικτική διάθεση και το ιδιόμορφο χιούμορ, σε συνδυασμό με τα σεναριακά μοτίβα που προαναφέραμε, συνθέτουν ένα ανάλαφρο κι αρκετά βολικό κινηματογραφικό περιβάλλον για τους λάτρεις του W. Allen, πράγμα που ίσως δεν εντυπωσιάσει τους πιο απαιτητικούς σινεφίλ.
Ως προς την επιλογή των ηθοποιών, αυτό που παρατηρήσαμε είναι πως ο βασικός πρωταγωνιστής J. Eisenberg έμοιαζε με τον Woody Allen σε νεαρότερη ηλικία! Η στάση του σώματός του, οι κινήσεις του, οι μορφασμοί του προσώπου του, καθώς και η ομιλία του, παρέπεμπαν στον πασίγνωστο σκηνοθέτη. Ωστόσο, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν επρόκειτο για εμπρόθετη ή αυθόρμητη μίμηση εκ μέρους του Eisenberg! Επίσης, στο ρόλο της γραμματέως του Phil, θα δείτε την Kristen Stewart, η οποία φαίνεται ελάχιστα πιο εκφραστική σε σχέση με προηγούμενες δουλειές της.
Προσθέτοντας και το όνομα της Blake Lively στη λίστα των διασημοτήτων που πλαισιώνουν την ταινία, συμπεριλαμβανομένου και του σκηνοθέτη, καταλαβαίνει κανείς πως δεν αρκεί η παρουσία των χολυγουντιανών αστέρων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιτυχία ενός κινηματογραφικού εγχειρήματος. Παρόλο που η ταινία παρακολουθείται ευχάριστα, χωρίς να κουράζει, υστερεί, ενδεχομένως, σε πρωτοτυπία.
Συνοψίζοντας, το Cafe Society αποτελεί μια κλασσική woody-allen-ική ταινία, την οποία θα απολαύσουν οι φανατικοί του είδους, με τους υπόλοιπους να περιμένουν από τον συγκεκριμένο δημιουργό να κάνει την έκπληξη με κάποιο μελλοντικό του έργο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου